راهبرد برنده دولت رئیسی

هرمزبان – روزنامه ایران نوشت: بر خلاف تبلیغات جریان‌های رقیب و مخالف دولت سیزدهم که بر طبل به گل نشستن کشتی دیپلماسی با روی کار آمدن دولت آیت الله رئیسی می‌کوبیدند، واضح‌ترین و بارزترین مرتبه تولید قدرت در همین حوزه رخ داد

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هرمزبان به نقل از روزنامه ایران،پیشبرد راهبرد تولید قدرت همزمان با آواربرداری از میراث جا مانده از دولت گذشته را می‌توان به عنوان گزاره‌ای در ارزیابی از عملکرد دولت سیزدهم به زبان آورد؛ گزاره‌ای که مصادیق اثبات‌کننده آن در حوزه‌های مختلف از جمله در سیاست خارجی، اقتصاد، عرصه‌های صنعتی، فرهنگی و اجتماعی قابل مشاهده است. اگر چه تا دستیابی کامل به اهداف ممکن در راهبرد تولید قدرت فاصله هست اما راه طی شده تا همین نقطه هم جریان‌های سیاسی رقیب را بر آن داشته با توسل به شیوه تخریب و انکار خود را از زیر سایه مقایسه کارنامه شان با آنچه پس از گذشت تنها دو سال از عمر دولت سیزدهم بدست آمده، بیرون بیاورند.
اداره کشور: از دولت «ضعیف» تا دولت «قوی»
دولت سید ابراهیم رئیسی در شهریور 1400 در حالی رسماً اداره امور را به دست گرفت که کشور در عمل با پدیده‌ بی‌دولتی مواجه بود. واکنش حسن روحانی رئیس جمهور پیشین به آشوبی که در آبان 1398 بر سر گران شدن نرخ بنزین بدون فراهم کردن مقدمات آن از حیث اقناع‌سازی و اطلاع‌رسانی رخ داد و گفتن آن جمله معروف که «خود من هم  صبح جمعه خبردار شدم» آیینه تمام نمای وضعیتی بود که در دو سال پایانی دولت دوازدهم ادامه یافت؛ دولتی که هیچ برنامه جایگزینی برای اداره کشور در شرایط بی‌ثمری برجام نداشت و قافله مدیریت مسائل کشور را به راهزنی بحران آفرینی دشمنان خارجی باخته بود. نتیجه چنان وضعیتی هم چیزی نبود جز رکوردزنی در حجم نقدینگی و تورم. چنانکه تورم 59 درصدی در تیرماه 1400 بالاترین نرخ تورمی بود که ایران ظرف سال‌های پس از جنگ جهانی دوم به خود دیده بود. در رشد نقدینگی هم آن دولت با زدن رکورد رشد ۴۰.۶ درصدی بالاترین رشد نقدینگی پس از انقلاب را رقم زد و در عوض با متوسط رشد اقتصادی 1.1 درصد که در برخی سال‌ها از جمله 94، 97 و 98 تا منفی 3 هم رسیده بود دوره خود را به پایان برد. این وضعیت بی‌دولتی خود را به حوزه سلامت مردم نیز تحمیل کرد. تأخیر غیرقابل دفاع در اعلام وضعیت همه‌گیری کرونا و سوء مدیریت‌هایی که در این حوزه سبب افزایش آمار کشته‌شدگان این بیماری تا روزی 700 نفر شد به نحوی بود که حل آن به نخستین مأموریت ویژه دولت آیت‌الله رئیسی تبدیل شد و در ادامه آن تغییر دادن وضعیت نهاد دولت از بی‌عملی و ترک فعل به سمت فعال‌کردن مسئولان در همه سطوح، متوقف کردن تهدیدها و در عوض تقویت و توسعه فرصت‌ها و مهم‌تر از همه خارج کردن کشور از وضعیتی که در آن حل همه مسائل به متغیرهایی در خارج از مرزها و بیرون از اختیار تام حاکمیت داخلی مشروط می‌شد. تولید قدرت اما راهبردی بود که هم‌عرض با این آواربرداری و تغییر در دستور کار دولت و همه دستگاه‌های زیر مجموعه‌اش قرار گرفت و در اینجا به سرفصل‌هایی از آن در برخی حوزه‌ها اشاره می‌کنیم.
قدرت‌یابی در عرصه دیپلماسی
بر خلاف تبلیغات جریان‌های رقیب و مخالف دولت سیزدهم که بر طبل به گل نشستن کشتی دیپلماسی با روی کار آمدن دولت آیت‌الله رئیسی می‌کوبیدند، واضح‌ترین و بارزترین مرتبه تولید قدرت در همین حوزه رخ داد. توسعه روابط هدفمند با همسایگان، تعامل و چندجانبه‌گرایی که با مبنا قرار دادن سیاست خارجی نتیجه‌گرا و اقتصادمحور در دستور کار قرار گرفته بود به سرعت دیپلماسی کشور را از زیان‌دهی متوالی خارج کرد و به سمت نتایج مطلوب حرکت داد. عضویت در سازمان همکاری‌های شانگهای، بهبود رابطه با بسیاری از کشورهای دور و نزدیکی که در دولت گذشته به واسطه تمرکز بر بهبود رابطه با غرب از دایره روابط راهبردی و مراودات تجاری ایران خارج شده بودند، ایران را در مسیر قدرت‌یابی قرار داد که نتیجه آن را می‌شود در تحقق رویدادهای دیپلماتیکی مشاهده کرد که دولت گذشته به رغم همه تمرکز و تلاش در به ثمر رساندنشان ناکام مانده بود. تهدیدزدایی از روابط ایران و عربستان و به تبع آن گره‌گشایی از تعاملات با برخی دیگر از کشورهای عربی و نیز احقاق حقوق ملت ایران در مذاکره با کشورهای غربی که تا این زمان خود را در مجاب شدن طرف امریکایی به بازگرداندن دارایی بلوکه شده ایران در بانک‌های کره جنوبی نشان داده از جمله فهرست بلندبالای دستاوردهایی است که بر بنیان راهبر تولید قدرت در عرصه سیاست خارجی بدست آمده است.