ایسنا؛ خبرگزاری فراجناحی/دانشجو نباید پیاده‌نظام جریانات سیاسی در دانشگاه باشد

تراب ذاکری در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: در سال ۸۲ که خبرگزاری ایسنا به‌تازگی در بندرعباس مستقر شده بود و بنده دانشجوی دانشگاه هرمزگان بودم در دوره‌ای آموزشی که توسط این خبرگزاری برای تربیت خبرنگار در دانشگاه هرمزگان برگزار شد، شرکت کرده و در پایان این دوره نیز به‌عنوان نفر اول دوره برگزیده شدم و به مدت چند ماه در این خبرگزاری فعالیت کردم.

وی افزود: بعد از مدتی احساس کردم شاید به‌عنوان یک فعال سیاسی اگر به کار خبر ادامه دهم، نمی‌توانم کار خبری را از دریچه‌ای بی‌طرفانه، منصفانه و به‌ دور از گرایشات سیاسی‌ام پیش ببرم و این با اخلاق حرفه‌ای خبرنگاری سازگار نیست. از طرفی بین کار خبری و سیاسی انتخابم کار سیاسی بود و ازاین‌رو فعالیتم را با دنیای خبر به پایان رساندم. دوره‌ای که من در ایسنای هرمزگان فعالیت می‌کردم دوره ظهور و تولد ایسنا در این استان بود.

این فعالی سیاسی تصریح کرد: شاکله شخصیتی من به‌گونه‌ای بود که از دوران دبیرستان فعال اجتماعی و سیاسی بودم و مسائل و سرنوشت اجتماع، تهیه خوراک‌های اطلاعاتی و آگاهی برای اجتماع همیشه جزء دغدغه‌های من بود و یکی از انگیزه‌های من برای ورود به کار خبری بود.

ذاکری ادامه داد: خبرگزاری ایسنا همواره به دنبال این بوده که پویایی و داینامیک بودنش را حفظ کند، سیاسی و جناحی کار کردن در بخش بزرگی از خبرگزاری‌های کشور یک آیتم تعیین‌کننده و قابل داوری است اما ازنظر من در خبرگزاری ایسنا شرط انصاف و عدالت بیشتر رعایت شده و تلاش کرده است به واقعیت‌های جامعه، فارغ از گرایشات سیاسی و جناحی بپردازد، البته این به این معنا نیست که ایسنا در همه ادوار بدون گرایش عمل کرده و حوزه سیاست‌گذاری و اجرایی آن کاملاً از مباحثی چون تعلقات و گرایشات سیاسی به دور بوده است اما این مسئله به‌عنوان یک شاخص ارزیابی درونی برای خودش بوده و این از نقاط تمایزش با سایر خبرگزاری‌هاست.

وی تصریح کرد: روز دانشجو به یاد سه دانشجو که هنگام اعتراض به دیدار رسمی معاون رئیس‌جمهور وقت آمریکا و همچنین ازسرگیری روابط ایران با بریتانیا، در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ در دانشگاه تهران کشته شدند، گرامی داشته می‌شود. دانشجویان به‌عنوان بخشی از دغدغه‌مندان جامعه، منادی عدالت و آزادی بوده و هستند.

دبیر ادوار انجمن اسلامی دانشگاه هرمزگان با بیان اینکه در سال‌های ۸۰ به بعد که بنده دانشجو و دبیر انجمن اسلامی دانشگاه هرمزگان بودم، در دولت دوم آقای خاتمی چالش‌هایی از جهات مختلف پیش روی فضای دانشجویی بود، عنوان کرد: من معتقد هستم این اشتباه مطلق و مفرط است که تشکل‌های دانشجویی، گرایش سیاسی به جناح‌های سیاسی رایج در کشور داشته باشند.

ذاکری بیان کرد: در آن بازه زمانی بنده در تشکلی دانشجویی (انجمن اسلامی) فعال بودم که در آن گرایشات سیاسی داشتیم و این به صلاح ملک و ملت نیست. در فقدان کارکرد حزبی در صحنه سیاسی کشور، جریانات دانشجویی خواستگاه جریانات و تحولاتی هستند که در اجتماع رخ می‌دهد. بسیاری از احزاب در کشور به دلیل ضعف در جذب هوادار در صحنه اجتماع، مخاطب و درواقع پیاده‌نظام خود را از درون دانشگاه جذب می‌کردند.

وی ادامه داد: امروز که به تحولات و تاکتیک‌های رفتاری احزاب اعم از اصولگرا و اصلاح‌طلب نگاه می‌کنم می‌بینم، انتخاب تیم عملیاتی از درون دانشگاه، یک استراتژی اشتباه است. جریان‌های دانشجویی باید متناسب با فضای اجتماعی و نیازمندی‌هایی اصلی کشور حرکت کنند و دانشجو بر اساس فضای سنی، آرمان‌گرایی و ارزش‌های اصیل جوانی باید به سمتی پیش رود که یقه جریان‌های سیاسی را بگیرد نه اینکه خود پیاده‌نظام یک جریان سیاسی در دانشگاه باشد.

دبیر ادوار انجمن اسلامی دانشگاه هرمزگان تصریح کرد: اعضای تشکل‌های دانشجویی می‌توانند برای خود گرایش سیاسی داشته باشند اما تشکل‌های دانشجویی اتفاقاً باید یقه‌بگیر جریان‌های سیاسی باشند، به این معنا که باید جریان نقدی را در کشور راه بیندازند که بتواند باعث اصلاح رفتارهای حزبی برون دانشگاهی شود.

ذاکری اظهار کرد: در زمان دانشجویی من در فضای سیاسی که در سال‌های پایانی دولت دوم آقای خاتمی در جریان بود، انجمن اسلامی بیشتر به دنبال سنگر بود تا دیالوگ، به این معنی که با پدیده‌هایی روبرو بودیم که دیگر حالا حیات انجمن اسلامی موردتوجه ما بود تا دیالوگ‌هایی که باید می‌داشتیم و این نتیجه انسداد جبری فضای سیاسی کشور بود.

وی افزود: با تجربیاتی که تاکنون به دست آورده‌ام فکر می‌کنم اساساً رسالت دانشجو کار سیاسی نیست و باید مسلط به مبانی علمی رشته خود باشد، کشور به افراد متخصص نیاز دارد و متخصصین هستند که کشوری را قوی‌تر خواهند کرد. البته متخصصین هم می‌توانند کار سیاسی کنند اما کار ویژه آن‌ها علمی است. هرچند ما نمی‌توانیم دانشگاه را از فعالیت‌های سیاسی تهی فرض کنیم چراکه دانشجویان در سن و سالی قرار دارند که نسبت به اجتماع خود دغدغه‌مندی‌هایی را دارند و می‌توانند در دانشگاه به این دغدغه‌ها شکل دهند اما این امر نباید در محلی چون دانشگاه، رسالت اولای دانشجویان باشد. رسالت اولای هر دانشجو درس خواندن و متخصص شدن است. من اگر به دوران دانشجویی خود بازگردم قطعاً به این سمت خواهم رفت که درس و تخصص را در اولویت خود قرار دهم و کسی باشم که در کنار دغدغه‌های علمی، دغدغه‌های اجتماعی و سیاسی نیز دارم.

انتهای پیام