نرگس آبیار با بیان اینکه هنرمند آینه جامعه است، تصریح کرد: گرچه ما نشان دادیم که کاراکتر اصلی در فیلم سکوت میکند، اما این به معنای منفعل بودن نیست، بلکه او مصلحت را انتخاب میکند.
به گزارش پایگاه خبری هرمزبان، نشست پرسش و پاسخ فیلم «ابلق» به کارگردانی نرگس آبیار با حضور کارگردان، محمدحسین قاسمی (تهیهکننده)، پریسا کرزیان (فیلمنامهنویس)، مهران احمدی، گلاره عباسی، الناز شاکردوست، بهرام رادان، هوتن شکیبا، گیتی معینی (بازیگر)، حمید نجفیراد و با اجرای محمود گبرلو، مجری و منتقد 14 بهمنماه در سالن همایشهای برج میلاد برگزار شد. در ابتدای نشست محمودگبرلو پس از خوشامدگویی به حضار در نشست، در خصوص رعایت پروتکلهای بهداشتی و فاصلهگذاری اجتماعی تأکید کرد.
آبیار با بیان اینکه هنرمند آینه جامعه است، تصریح کرد: گرچه ما نشان دادیم که کاراکتر اصلی در فیلم سکوت میکند، اما این به معنای منفعل بودن نیست، بلکه او مصلحت را انتخاب میکند. میگوییم مصلحت مسکن موقت است. راحله انتخاب میکند که دروغ بگوید. جایی میگوید حاضرم جانم را بدهم، اما تهمت به من نزنند. ما این را از او میپذیریم، اما وقتی مردم را دید انتخاب کرد که این دروغ را بگوید.
وی افزود: این داستان هر روزه آدمها است و مختص ایران نیست. من راهکار نشان ندادم و مشکل را نشان دادم. این فیلمنامه بارها بازنویسی شد و حتی در حین تولید هم تغییراتی داشت. همچنین دوست دارم کار اقتباسی کنم و روایت و نگاه خودم را به کار اضافه کنم.
این فیلمساز درباره لوکیشن و جغرافیای این فیلم تصریح کرد: فیلم در یک زورآباد در حاشیه یک کلانشهر اتفاق میافتد. جایی که مردم خانه ندارند و چادری بنا میکنند و زیر آن چادر خانه میسازند. اطراف همه کلان شهرها این مناطق وجود دارد. در همه دنیا چنین مکانهایی وجود دارد.
آبیار با این توضیح که شرایط فیلم ممکن است برای همه ما پیش بیاید، افزود: زنان بیشتر در چنین فضاهایی قرار میگیرند و هرکسی زن باشد این شرایط پیچیده را تجربه کرده است. زنان به دلیل آسیبپذیری که دارند و در تمام دنیا هم هست، برای معاششان سکوت میکنند. در فیلم تنها کسی که تلاش میکند که سکوت نکند راحله است، اما انتخاب میکند تا مصلحت پیشه کند و این شرایط پیچیده انسانی است.
آبیار نمایش برج و شهربازی در فیلم را نماد عجیبی ندانست و بیان کرد: هر تصویری ممکن است کارکرد نمادین داشته باشد. برج و شهربازی یک موقعیت است، اگر چنین رویکردی داشته باشیم که هرچیزی ممکن است کارکرد نمادین داشته باشد چه اشکالی دارد که دائم تخیل برانگیخته شود و با تماشای تصاویر تفکر کنیم.
وی گفت: واژه ارزشی معیار بزرگتری از آنچه ما میگوییم دارد. فرهادی فیلمساز ارزشی است زیرا به ویژگیهای اخلاقی میپردازد. من خود را فیلمساز ارزشی نمیپندارم اما کاش فیلمساز ارزشی بودم. «شیار 143» داستانی معرفتی به انتظار داشت. آن زن تسلیم نشد تا جایی که پیکر فرزندش آمد. در «نفس» جهان یک کودک را نشان دادم. من سعی کردهام در این سالها فیلمهای متفاوت بسازم، درجا نزنم و روی موج موفقیت فیلمهای قبلیام سوار نشوم. به من پیشنهاد شد که فیلمی درباره کشتی سانچی بسازم، اما من خودم را میشکنم و بر موج موفقیت فیلمهای قبلیام سوار نمیشوم.
هوتن شکیبا در پاسخ به این سوال که آیا فکر میکند این نقش برای بار دوم برایش سیمرغ به همراه بیاورد گفت: کسی نیست که دوست نداشته باشد سیمرغ بگیرد. فیلم رسالتی داشت که انجام داده و همین که در فیلم بودم کافی است.
هوتن شکیبا نیز درباره نقش خود در «ابلق» توضیح داد: سعی کردم در بازی چالشی برای خودم ایجاد کنم. اضافه وزن پیدا کردم و با وجود کرونا و تعطیلی باشگاهها تلاش کردم در خانه تمرین کنم. حوصله انجام این کارها را داشتم و امیدوارم که نقش خوبی شده باشد.
در ادامه شاکر دوست در پاسخ به همین سئوال تصریح کرد: گرفتن سیمرغ برایم افتخار است. با این نقش صدای عدهای از زنان بودیم که دستشان به جایی بند نیست. تأثیرگذار بودن برای من مهم است و کار کردن با نرگس آبیار برایم افتخار است.
در پایان این نشست، «محمدحسین قاسمی» تهیهکننده فیلم از عوامل فیلم «ابلق» برای همکاری در ساخت این فیلم تشکر کرد.
انتهای پیام
منبع: ایکنا
hormozban هرمزبان ivlcfhk اخقئخظذشد