یک کارشناس رسانه گفت: سینمای کشورمان نتوانسته در حوزه پرترهنگاری از چهرههای نامآور تاریخ این سرزمین نظیر حضرت امام(ره) موفق باشد.
سید محمد حسینی؛ کارشناس و منتقد سینما در گفتوگو با ایکنا اظهار کرد: سینمای کشورمان نتوانسته در حوزه پرترهنگاری از چهرههای نامآور تاریخ این سرزمین موفق باشد. برای مثال حضرت امام (ره) به عنوان فردی که دنیا را تحت تاثیر خود قرار داد، در سینما محور تولیدات قرار نگرفت. دلیل این امر به چند عامل بستگی دارد که مهمترین آن را در چالشهایی میتوان تعریف کرد که در مسیر ساخت آثاری با محوریت امام راحل وجود دارد. مشکل دیگر این است که سینمای ما در بحث کارهای اقتباسی همیشه ضعیف بوده و برای همین هم پرترهنگاریهای خوبی نداشتهایم.
وی افزود: درباره حضرت امام(ره) و دشواریهای فیلمسازی درباره ایشان، به نظرم غلوهایی صورت میگیرد تا کم کاری در این رابطه توجیه شود و ما حتی در حوزه مستند نیز به شدت این کم توجهی را داریم. برای همین هم بعد از چند دهه که از رحلت ایشان میگذرد بهترین مستند ساخته شده مجموعهای است که یک لبنانی، کارگردانی آن را بر عهده داشته است.
این مدرس سینما تاکید کرد: عظمت شخصیت حضرت امام(ره) به اندازهای بزرگ است که در زمان رحلت ایشان «خاویر پرز دکوئیار» رئیس سازمان ملل در آن مقطع، برای ادای احترام به رحلت ایشان یک دقیقه سکوت اعلام کرد. این اتفاق باعث شد تا نماینده آمریکا و اسرائیل نیز در سازمان ملل به احترام امام ایستاده یک دقیقه سکوت کنند. این رخداد تا به حال درباره هیچ یک از مقامات سیاسی جهان رخ نداده است.
شخصیت امام جهان شمول بود
این کارشناس رسانه گفت: واکنشهایی که درباره حضرت امام(ره) در سراسر جهان میبینیم، نشان از جهانشمول بودن شخصیت ایشان دارد. برای همین میتوان مستندسازی درباره ایشان را از کلیشههای رایج این حوزه فراتر برد و نگاهی جهانی به موضوع داشت. بگذارید اینگونه توضیح دهم. در آن زمان (دهه 60 خورشیدی) سیاستمدارانی نظیر مارگارت تاچر یا ریگان وجود داشتند که با ایران دشمن بودند، همچنین افرادی نظیر دکوئیار که به ایران سفر کرده بود و یا گورباچف که امام (ره) به وی نامه نوشت. اینها میتوانستند به نوعی منبع برای ساخت فیلم درباره تاثیر گذاری حضرت امام (ره) بر جهان باشند.
وی ادامه داد: این دست کارها (جهان شمول نگاه کردن به شخصت امام) به نظرم اتفاق و نگاه جدیدی است که انتظار میرود الهامبخش کارهای خوبی در حوزه مستندسازی باشد، اما متاسفانه به اندازهای در این حوزه منفعل عمل کردهایم که اکثر سیاستمداران آن زمان فوت شدهاند و تنها گورباچف است که هنوز زنده است، اما مطمئنم کمکاری همچنان ادامه خواهد داشت و امثال گورباچف نیز خواهند مرد تا افسوس بخوریم چرا نتوانستم از فرصتهایی که در اختیارمان بود برای کار کردن بهره بریم.
نظم دروغین شرق و غرب
حسینی تاکید کرد: امام (ره) نظمی دروغینی که از سوی بلوک شرق و غرب بر دنیا حاکم شده بود را بر هم زد و به جهانیان نشان داد، جدا از راههایی که برای رسیدن به سعادت نشان داده شده، مسیری حقیقی هم وجود دارد که میتواند الهامبخش آزادی و عزت باشد، برای همین چنین عظمتی را نباید تنها در کارهایی که موجود است، دید. در حوزه فیلمهای داستانی نیز عموماً موضوعات سطحی و خبری مد نظر سازندگان قرار میگیرد، چرا که کنکاش جدی پیرامون شخصیت امام (ره) صورت نمیگیرد. نتیجه این عملکرد این شده که در این چهار دهه سینما تنها یک فیلم «فرزند صبح» ساخته شود؛ اثری که با سرنوشتی عجیب روبهرو شد.
این کارشناس رسانه تاکید کرد: سریالی با نام «صنوبر» به کارگردانی مجتبی راعی هم درباره امام(ره) ساخته شد که به نظرم اثر خوبی است، اما متاسفانه آنگونه که باید دیده نشد. در این کار به کودکی ایشان پرداخته میشود. به هر حال اگر منصفانه بخواهید بنگرید تمام آثاری که در عرصه داستانی و مستند ساخته شده به نظرم جوابگوی گوشهای از عظمت شخصیت وی نیست. درباره حضرت امام (ره) باید اضافه کنم که بنیانگذار انقلاب، روی بزرگان این سزمین هم تاثیرگذار بوده است. برای مثال شهید بهشتی، شریعتی و… همگی وامدار حضرت امام (ره) هستند، برای همین با پرداختن به این افرادی میشود گوشههایی بازگو نشده از شخصیت حضرت امام (ره) را در سینما تصویر کرد.
حسینی با بیان اینکه لکنت سینما در پرترهنگاری، آسیبهای جدی به همراه خواهد داشت، گفت: وقتی از کم کاری هنر هفتم در پرداختن به زندگی حضرت امام(ره) حرف میزنم فقط شخصیت ایشان مد نظرم نیست، بلکه شاگردان وی هم مورد کم توجهی قرار گرفتهاند. بهترین مثال در این رابطه شهید حاج قاسم سلیمانی است. با گذشت نزدیک به دو سال از شهادت ایشان آیا توانستهایم یک اثر در خور توجه درباره ایشان بسازیم؟ جواب خیر است، اما باید از مسئولان پرسید چرا با وجود اینکه رسالت دارند در این رابطه فعالیت کنند، کم کار بودهاند.
وی در پایان تاکید کرد: با توجه به جریانسازی حضرت امام (ره) در دنیا، فیلمی که در این رابطه ساخت میشود هم باید پروداکشن عظیمی داشته باشد، همانند کاری که مصطفی عقاد در «عمر مختار» کرد، البته افسوسی در این میان وجود دارد، آنهم اینکه قرار بود عقاد فیلمی درباره امام(ره) بسازد، اما افسوس که وی در بمبگذاری اردن از دنیا رفت، ولی همیشه این افسوس باقی خواهد ماند که اگر چنین فیلمی ساخته میشد، چه اتفاقاتی میتوانست رخ دهد. انتهای پیام
منبع: ایکنا
hormozban هرمزبان ivlcfhk اخقئخظذشد