هرمزبان – مراسم قرعه کشی رقابت های انتخابی جام جهانی امروز در کوالالامپور برگزار شد. در این قرعه کشی ایران با تیم های کره جنوبی، امارات، عراق، سوریه و لبنان همگروه شد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هرمزبان، تیم ملی ایران که با پیروزی چهارگانه در دور نهایی موفق شد سرگروه شود، طبق عادت سه دوره اخیر با کره جنوبی هم گروه شد تا چشم بادامیها مهمترین حریف تیم ملی ایران لقب گیرند. در 2010 بازی رفت و برگشت مساوی شد اما در 2014 تیم ملی هر دو بازی را به سود خود خاتمه داد و در 2018 نیز شاگردان کارلوس کیروش به خوبی از پس کره برآمدند.
دیگر حریفان ایران امارات، عراق، سوریه و لبنان هستند. تقابل با امارات یادآور آخرین گل ملی کریم باقری است که در مقدماتی سال 2010 زده شد و البته پیروزی بی حاصل با گل تماشایی علی کریمی در ورزشگاه آزادی. تیم ملی امارات با هدایت فن مارویک هلندی حریفی خطرناک به حساب میآید اما طبیعتاً همه هواداران، فوتبال امارات را به عربستان ترجیح میدادند.
همگروهی با عراق یادآور بازی مرحله پیشین این دو تیم است که در نهایت این دوئل با برتری ایران به اتمام رسید. ایران و عراق در دورههای اخیر هرگز برای صعود به جام جهانی رقابت مستقیم در مرحله نهایی نداشتهاند اما در جام ملتها دو دیدار جذاب را رقم زدند که ایران در آن پیروزی نرسید. سوریه و لبنان تیمهایی هستند که انتظار داریم شاگردان اسکوچیچ 12 امتیاز از تقابل با آنها کسب کنند و البته در کنار آن، این دو تیم موفق به کسب امتیاز از سه مدعی دیگر شوند تا مسیر صعود ایران هموار باشد. البته لبنان در مقدماتی 2014 توانست ایران را شکست دهد و سوریه هم در 2018 دو تساوی از تیم ملی گرفت.
قرعه کشی امسال در مجموع مانند 2018 مطلوب هواداران فوتبال در ایران و شاید خود ملیپوشان باشد اما تردیدی نیست که صعود به این سادگیها انجام نخواهد شد. از این مرحله دو تیم به صورت مستقیم راهی جام جهانی خواهند شد و باتوجه به مسیر پر پیچ و خم پلی آف، تیم ملی باید به همین دو سهمیه چشم بدوزد و حتی نیم نگاهی هم به رتبه سوم نکند.
قرار نگرفتن با عربستان در یک گروه مهمترین مزیت قرعه ایران است. از مقدماتی جام جهانی 2010 که آنها در ورزشگاه آزادی ما را بردند تنها یک بار با عربستان در بازیهای غرب آسیا و با تیمهای دوم بازی کردهایم. امارات قطعا رقیب سادهتری برای ما نسبت به عربستان است. هم اینکه آنها از نظر فنی به پای عربستان نمیرسند و هم اینکه دیگر مشکلات میزبانی که در سالهای اخیر با تیمهای باشگاهی عربستانی داشتهایم گریبانگیر ما در این دوره نخواهد شد.
انتخاب بین کرهجنوبی و استرالیا اگرچه سخت است. از طرفی کره از مقدماتی جام جهانی 1994 در دوحه قطر هنوز نتوانسته ما را در مرحله نهایی مقدماتی ببرد. البته آنها در سه دوره با ما همگروه بودهاند و در شش بازی سه باخت و سه تساوی نصیبشان شده. پس انگیزههایشان برای بردن ایران زیاد است. از طرفی نمیتوان در باد نتایجی که تیم کیروش مقابل کرهجنوبی گرفت خوابید. خوب میدانیم که دو برد ما در مقدماتی 2014 در شرایط خاص و با چاشنی شانس بدست آمد اما در 2018 مقتدرانه آنها را شکست دادیم و ده نفره مقابلشان نباختیم. اما حالا شرایط عوض شده.
کرهجنوبی به مراتب از تیم 2018 قویتر است. از آن طرف استرالیا نیز که پس از پلیاف 1998 با آنها بازی نکردهایم نیز رقیبی بس قدرتمند برای فوتبال ایران میتوانست باشد اما رقابت با تیمی که قبلا با آنها بازی کردهایم و بازیکنان ما چم و خم بازی با آنها را بلدند بهتر از رقابت با تیمی است که نمیدانیم چگونه با انها روبرو شویم. هر چند که میدانیم کره ای ها برای انتقام میآیند اما بازی کردن با یک رقیب همیشگی بهتر از یک رقیب ناشناخته است.
نقش کادر فنی برای کنترل روحی و روانی بازیکنان و آماده کردن آنها برای شرایط سختی که در صورت حضور تماشاگران میتواند برای ما رخ دهد. در کنار آن باید باختهای غیرمنتظره مقابل همین تیمهای غرب آسیا همچون لبنان در مقدماتی 2014، دو تساوی غیرمنتظره با سوریه در مقدماتی 2018، تساوی بدموقع مقابل امارات در 2010 را هم به یاد بازیکنان آورد تا از همین الان خود را مقابل این تیمها برنده ندانند.
منبع: خبرگزاری آریا
hormozban هرمزبان ivlcfhk اخقئخظذشد