غزل شماره 197 حافظ/ شاهدان گر دلبری زین سان کنند

هرمزبان – غزل شماره 197 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «شاهدان گر دلبری زین سان کنند» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

شاهدان گر دلبری زین سان کنند
زاهدان را رخنه در ایمان کنند

هر کجا آن شاخِ نرگس بِشْکُفَد
گُلرُخانَش دیده نرگس دان کنند

ای جوانِ سَروقَد، گویی بِبَر
پیش از آن کز قامتت چوگان کنند

عاشقان را بر سرِ خود حُکم نیست
هر چه فرمانِ تو باشد آن کنند

پیشِ چشمم کمتر است از قطره‌ای
این حکایت‌ها که از طوفان کنند

یارِ ما چون گیرد آغازِ سَماع
قُدسیان بر عرش دَستْ افشان کنند

مردمِ چشمم به خون آغشته شد
در کجا این ظلم بر انسان کنند؟

خوش برآ با غصه  ای دل کَاهلِ راز
عیشِ خوش در بوتهٔ هجران کنند

سر مکش حافظ ز آهِ نیمْ شب
تا چو صبحت، آینه رخشان کنند

غزل شماره 196 حافظ/ آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

غزل شماره 195 حافظ/ غلامِ نرگسِ مستِ تو تاجدارانند

غزل شماره 194 حافظ/ سَمَن بویان غبارِ غم چو بنشینند، بنشانند

غزل شماره 193 حافظ/ در نظربازیِ ما بی‌خبران حیرانند

غزل شماره 192 حافظ/ سروِ چَمانِ من چرا میلِ چمن نمی‌کند؟

غزل شماره 191 حافظ/ آن کیست کز رویِ کرم، با ما وفاداری کند