آثار شاعران پارسی گو

هرمزبان – غزل شماره 124 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «آن که از سُنبُلِ او، غالیه تابی دارد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 123 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «مطربِ عشق عجب ساز و نوایی دارد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 122 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «هر آن که جانبِ اهلِ خدا نگه دارد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 121 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «هر آن کو خاطرِ مجموع و یارِ نازنین دارد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 120 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «بتی دارم که گِرد گل ز سُنبل سایه‌بان دارد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 119 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «دلی که غیب نمای است و جامِ جم دارد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 118 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «آن کس که به دست، جام دارد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 117 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «دل ما به دور رویت ز چمن فَراغ دارد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 116 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «کسی که حُسن و خَطِ دوست در نظر دارد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 115 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «درختِ دوستی بنشان که کامِ دل به بار آرد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 114 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «همایِ اوجِ سعادت به دامِ ما افتد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 113 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 112 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «دوش آگهی ز یارِ سفر کرده داد باد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 111 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «عکسِ رویِ تو چو در آینهٔ جام افتاد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 110 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «پیرانه سَرَم عشقِ جوانی به سر افتاد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 109 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «دیر است که دلدار پیامی نفرستاد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.

هرمزبان – غزل شماره 108 حافظ شیرازی با مصرع آغازین «خسروا گویِ فلک در خَمِ چوگان تو باد» را می توانید در ادامه مطالعه کنید.