اخبار هرمزگان | پایگاه خبری تحلیلی هرمزبان اخبار هرمزگان | گزیده اخبار ایران و جهان | تحولات منطقه
هرمزبان – صبح سومین روز المپیک 2020 توکیو برای ایرانی‌ها با مسابقه‌ای شروع شد که خیلی‌ها نمی‌دانستند باید کدام طرف ماجرا بایستند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی هرمزبان، کیمیا علیزاده که 4 سال پیش اولین مدال ورزش بانوان را در تاریخ ادوار المپیک برای ایران به ارمغان آورده بود و حالا با تیم پناهجویان در المپیک شرکت می‌کرد، یا ناهید کیانی که زیر پرچم ایران سالها برای رسیدن به بزرگترین رویداد جهان در تکواندو تلاش کرده بود و پس از رسیدن به جایی که میعادگاه تبلور آرزوهایش بود، با یک تناقض بزرگ مقابل هموطن، هم‌تیمی و دوست سابقش مواجه شد.
آن روز صبح سخت گذشت؛ در صورت برنده آن مسابقه نشانی از پیروزی وجود نداشت و بازنده هم مات و مبهوت شده بود؛ بهتی که حتی تا روز بازگشت ناهید کیانی به ایران و جدایی از کاروان المپیکی ادامه داشت و وقتی امروز در اینستاگرام از حال و روز چند روز اخیرش پس از این مسابقه نوشت، به آن پی بردیم؛ اینکه این ورزشکار در هیاهوی دیدگاه‌ها و قضاوت‌هایی که می‌شد، چه رنجی را تحمل کرده است.
ناهید کیانی که مبارزه اش با کیمیا علیزاده در توکیو به شدت حاشیه ساز شده پس از حذف از المپیک 2020 با انتشار یک دلنوشته در صفحه اینستاگرامش به این اتفاق عجیب در عالم ورزش واکنش نشان داد. متن پست اینستاگرامی ناهید کیانی به شرح زیر است:
سلام بر مردم سرزمینم، من ناهید هستم دختری که سالهاست برای برافراشتن پرچم کشورم تلاش کرده ام و روزهای زیادی از دوران ورزشی ام با رژیم گرفتن های سخت و طاقت فرسا گذشته (با وجود مخالفت خانواده ام که این را دشمن سلامتی ام میدانستند)، سالهاست عدد 2020 در اکثر پسوردهای مورد نیازم جا خوش کرده بود تا فراموش نکنم که باید روزی خودم را درکجا ببینم. آنقدر دویدم آنقدر جنگیدم تا شد، تا رسیدم به 2020 ای که حالا 2021 شده بود، رسیدم به جایی که باید تمام قدرتم را میفرستادم به پاهایم تا بتوانم با دستی قدرتمند پرچم ایرانم را بلند کنم، ایران همان تمدن چند هزار ساله که من دختری از آب و خاکش هستم دختری از جنس مردم عادی همین آب و خاک، دختری که ورزش را انتخاب کرد با تمام سختی هایش، با تمام بایدها و نبایدهایش . من آموخته ام که رسالت ورزش صلح است، خوانده ام که جنگ جهانی با تمام بزرگی‌اش یک روز برای برگزاری یک مسابقه فوتبال زانو زد و از حرکت ایستاد تا پرچم ورزش و صلح بلندتر از تمامی پرچم‌های جهان برافراشته شود.
این بود قدرت ورزش در ذهن من. من نمیدانستم که روزی در بزرگترین آوردگاه زندگیم در نقطه‌ای که سالها برای رسیدن به آن تلاش کرده بودم قرار است مقابل هم وطنم بایستم، مقابل دوستی که بخشی از خاطرات دوران ورزشی من است. من چه باید میکردم؟ سیاست مقابل مان قد علم کرده بود، نمیدانم چه بر سر جهان آمده که زور ورزش به سیاست نرسید و پرچم المپیک تنها به نمادی بی توجه تبدیل شده که شعار صلح سر می‌دهد. تمام این چند روز زندگی‌ام با بهت گذشت… مردم سرزمینم من از جنس خود شما هستم از جنس مردم عادی از جنس دردهای حقیقی، ببخشید اگر نتوانستم تمام خود باشم، نتوانستم در میان درد بی‌آبی، درد خشکسالی شادی کوچکی به شما هدیه بدهم، ببخشید اگر رویارویی من با هم وطنم دل شما را آزرد، بازنده‌ی حقیقی بازی من و کیمیا “المپیک” بود، آری المپیک رویدادی که تمامی بزرگیش به فریاد صلحش است، المپیک 2021 با تمام خوب و بدش تمام می شود و من می مانم و المپیک که بزرگیش در ذهنیتم افول کرده است؛ المپیک کرونا زده‌ی بدون صلح.
ناهید کیانی امروز بدون اینکه از سوی فدراسیون تکواندو که نقدهای زیادی به عملکردش طی سال های اخیر به وجود آمده مورد استقبال قرار بگیرد، در اوج تنهایی به ایران بازگشت و چقدر معنی دار که مراسم استقبال از او توسط هنرمندانی گرفته شد که در حال ساختن یکی از سکانس‌های سریال بی‌گناه بودند.
شاید اگر محسن کیایی بازیگر و نویسنده این سریال نبود، ماجرای بازگشت غریبانه ناهید کیانی تکواندوکای وزن 57- کیلوگرم هم خیلی انعکاس پیدا نمی کرد، ولی او بود که با انتشار عکسی از ناهید کیانی در حالی که یک دسته گل در دست دارد و چند نفری کنارش ایستاده‌اند، با ادبیانی خودمانی که آه و افسوس در آن مشهود است به توصیف آن لحظه‌ها پرداخته است:« امروز، تهران، فرودگاه امام خمینی سر صحنه فیلمبرداری بی گناه. این دختر که می بینید به همراه خانواده اش یکی از قهرمانهای المپیکی ماست؛ ناهید کیانی. باورم نمیشد این کسی که آنقدر غریبانه و تنها داره از فرودگاه خارج میشه همون قهرمانیه که چند روز پیش تو المپیک برای ایران میجنگید. قهرمانی که رویارویش با هموطنش کیمیا علیزاده انقدر حاشیه داشت، انقدر سیاسی شد و انقدر از یک مسابقه ورزش خارج شد که دیگه فقط یه مسابقه نبود و این وسط همه کیمیا رو دیدن و ناهید کیانی که تمام تلاشش و برای رسیدن به المپیک کرده بود کمتر دیده شد. حالا هم در برگشت از المپیک هیچکس در کنارش نیست جز خانواده اش همین بی مهریها باعث رفتن خیلی از قهرمانهای ما شد. باید مراقب امثال کیمیا ها و کیانی ها بود. اینهمه غریب و تنها بودن برای یک قهرمان انصاف نیست؛ اون گلم تو دستش میبینید گروه ما بهش داده، نه فدراسیون و نه هیچ کس دیگه.»
ماجرای یکی از بزرگترین دوگانه‌های تاریخ ورزش ایران در المپیک هر چه بود، تمام شد. کیمیا علیزاده هر چند نشان داد پس از مصدومیت توانسته به خوبی آماده مسابقات شود، ولی می‌توانست در شرایطی دیگر و با تجربیاتی که از المپیک ریو در ذهن داشت، مدال برنزش را بهبود ببخشد که نشد. سوی دیگر این مبارزه خیلی غریبانه‌تر به کارش پایان داد و همانطور که محسن کیایی به آن اشاره کرده است، ناهید کیانی بی‌گناه‌ترین کاراکتر این داستان دراماتیک بود که کمتر از همه دیده شد.
منبع: خبرگزاری آریا
hormozban هرمزبان ivlcfhk اخقئخظذشد
