خبر فوری

استقلال رأی در انتخاب آثار مهمترین مزیت جشنواره «عمار» است

حمید هاشم‌زاده کارگردان مستند «من یک چوپانم» در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری فارس ضمن اشاره به حضور خود در نهمین دوره از جشنواره فیلم عمار به بیان توضیحاتی در مورد مستند ارسالی خود پرداخت و اظهار کرد: مستند «من یک چوپانم» روایتگر زندگی یک مرد روستایی در شهرستان بوانات استان فارس است که با همت و پشتکار و بدون برخورداری از امکانات ویژه توانست روستای خود را به قطبی برای جذب گردشگران خارجی تبدیل کند.

وی افزود: تلاش‌های عباس برزگر در طول چندسال گذشته علاوه بر اینکه زندگی شخصی او را متحول کرده است باعث شده شهرستان بوانات به عنوان ششمین منطقه گردشگری ایران در کتاب یونسکو به چاپ برسد و سالانه گردشگران بسیاری به سبب علاقه‌مندی به شناخت زندگی روستاییان ایران راهی این شهرستان شوند.

* در گردشگری هفتادم هستیم!

کارگردان مستند «من یک چوپانم» با انتقاد به عملکرد وزارت گردشگری ادامه داد: کشور ایران به لحاظ تنوع فرهنگی، اقلیمی و آب‌وهوایی مقام هفتم جهان را داراست اما از لحاظ ارزآوری در حوزه جذب گردشگر خارجی در مقام هفتادم جهان است؛ این موضوع باید مورد بررسی جدی کارشناسان حوزه گردشگری قرار گیرد و مشخص شود اشکال کار از کجاست؟ کشور ما به چه دلیل در طول سالهای گذشته نتوانسته است از ظرفیت‌های بی‌نظیر خود در راستای توسعه صنعت گردشگری بهره‌مند گردد؟

هاشم‌زاده خاطرنشان کرد: با به توجه به محدودیت‌های موجود در شرایط تحریم و عدم امکان برقراری مبادلات مالی و تجاری با کشورهای جهان، صنعت گردشگری می‌تواند به عنوان یک راه حل مناسب و سهل‌الوصول بخشی از مشکلات ارزی کشور را مرتفع کند، به همین دلیل تصمیم گرفتیم یک سلسله آثار مستند در زمینه موانع و الزامات توسعه صنعت گردشگری در کشور تولید نماییم و برای شروع به سراغ عباس برزگر رفتیم.

این مستندساز اهل استان فارس به مراحل ساخت مستند «من یک چوپانم» اشاره و اضافه کرد: در مرحله نخست که به همراه تعدادی از دوستان مستندساز به منزل عباس برزگر مراجعه کردیم؛ او رغبت چندانی به همکاری نشان نداد، شاید به این دلیل که قبل از ما بسیاری از شبکه های تلویزیونی و خبرگزاری از زندگی او گزارش‌هایی تهیه کرده بودند؛ به هر صورت در جریان گفت‌وگویی که باهم داشتیم توانستیم او را قانع کنیم که با همکاری کند.

وی ادامه داد: حکایت عباس برزگر از جایی شروع می‌شود که تعدادی گردشگر خارجی در جاده اصفهان – شیراز دچار مشکل می‌شوند و نمی‌توانند خود را قبل از تاریکی شب به شیراز برسانند، عباس برزگر در این موقعیت است که برای اولین بار آنان را به منزل خود دعوت می‌کند و طبق فرهنگی که در بین همه ما ایرانی‌ها وجود دارد از میهمانان به نحو مطلوبی پذیرایی می‌کند؛ گردشگران در منزل عباس برزگر متوجه می‌شوند که اگر بخواهند با فرهنگ اصیل ایرانی‌ها آشنا شوند، باید از طریق همین افرادی همچون برزگر به این شناخت دست یابند؛ در غیر این صورت با اقامت در هتل‌ها و مراکز رسمی که نمی‌توان به طور مستقیم در معرض شناخت فرهنگ عمومی جامعه قرار گرفت.

 

 

* محتوای آثار عمار رضایت‌بخش است

کارگردان مستند «من یک چوپانم» رویه مردمی جشنواره عمار را تحسین‌برانگیز قلمداد کرد و بیان داشت: داوری آثار مستند توسط نهادهای مردمی و اکران این آثار در شهرها و مراکز مختلف به نوعی باعث برقراری ارتباط بین فیلم‌ساز و مخاطب می‌شود؛ اقدامی که تحت عنوان فراخوان مردمی و اکران مردمی در جشنواره عمار انجام می‌شود می‌تواند آثار مستند را به اهداف خود نزدیک‌تر نماید چراکه مستندساز بدنبال برقراری ارتباط با جامعه و مردم است.

این مستندساز اهل استان فارس افزود: از سوی دیگر انتخاب آثار توسط تشکل‌های مردم‌نهاد نشانگر آن است که اثر ساخته‌شده مورد توجه عامه مردم قرار گرفته است و به لحاظ محتوایی رضایت‌بخش بوده است.

هاشم‌زاده در ادامه به بیان تفاوت‌های جشنواره عمار با دیگر جشنواره‌ها پرداخت و عنوان کرد: در جشنواره‌هایی که توسط سازمان‌ها و مراکز رسمی برگزار می‌شود، عموما به صورت فرمایشی با آثار هنری برخورد می‌شود و شاخصه‌های اعمال‌شده در انتخاب آثار نیز در بسیاری از موارد جنبه سیاسی به خود می‌گیرد، با اینحال اتفاقی که در جشنواره عمار در حال رقم خوردن است یک حرکت کاملا مردمی است، بدین معنا که در داوری آثار و انتخاب آثار برگزیده «استقلال رأی» وجود دارد.

وی ضمن اعلام حضور در دهمین جشنوراه عمار بیان داشت: امسال نیز بنده با ارسال یک اثر مستند در دهمین دوره جشنواره فیلم عمار شرکت کرده‌ام؛ امیدوارم امسال نیز همچون سال گذشته بتوانم رضایت مخاطبان عزیزی که آثار جشنواره عمار را تماشا می‌کنند جلب نمایم.

هاشم‌زاده ادامه داد: برای امسال یک کار مستند به نام «قرانه‌ای در باد» با موضوع صنعت شیشه‌گری در شهرستان میمند استان فارس تهیه و ارسال شده است؛ صنعت شیشه‌گری یکی از مشاغلی است که طی قرون گذشته در منطقه میمند فارس رونق داشته است اما در گذر زمان رو به افول می‌رود و نهایتا در سال ۱۳۶۳ آخرین کارگاه شیشه‌گری در این منطقه که به اداره میراث فرهنگی واگذار شده بود تعطیل می‌شود با اینحال پنج ـ شش سال پیش دو برادر در این شهرستان با تلاش و پشتکار یک کارگاه شیشه‌گری راه می‌اندازند؛ مستندی که امسال به دبیرخانه جشنواره عمار ارسال کرده‌ام، به اقدام این دو برادر در احیای صنعت شیشه‌گری اشاره دارد.

درباره هرمزبان

اخبار دیگر رسانه ها صرفاً به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آنها، الزاماً بیانگر دیدگاه های هرمزبان نیست. پایگاه خبری هرمزبان وابسته به هیچ نهاد و سازمانی نیست و با هزینه های شخصی اداره می شود. این پایگاه دارای مجوز رسمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است و در چارچوب قانون مطبوعات و قوانین جاری کشور به اطلاع رسانی و فعالیت خبری می پردازد. صاحب امتیاز و مدیرمسئول: مهدی کمالی وبگاه شخصی: MahdiKamali.ir

دیدگاهتان را بنویسید