هرمزبان | اخبار هرمزگان و منتخب اخبار ایران و جهان اخبار هرمزگان | گزیده اخبار ایران و جهان | تحولات منطقه
به گزارش پایگاه خبری هرمزبان اخبار هرمزگان به نقل از خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری فارس؛ حجت‌الاسلام والمسلمین محمدیان رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها در مراسم معرفی مسئول جدید نهاد رهبری در دانشگاه تهران، ضمن تأکید بر اهمیت اجرای «طرح راهبری» دانشگاه‌ها گفت: اگر طرح راهبری در دانشگاه تهران به‌خوبی اجرا شود، دانشگاه‌های دیگر هم از آن تأثیر می‌پذیرند و الگو می‌گیرند.
* حجت‌الاسلام کلانتری منشأ خدمات بسیار خوبی در نهاد دانشگاه تهران بود
وی افزود: فرصت‌ها خیلی سریع‌تر از آنچه که ما تصور می‌کنیم، می‌گذرد. حدود یازده سال از زمانی که آقای کلانتری این مسئولیت را بر عهده گرفت، می‌گذرد. و خدا را شکر می‌کنم که یک لحظه هم از این انتخاب، پشیمان نشدیم و هر وقت به‌یادش افتادیم، خدا را شکر کردیم از اینکه چنین فرد شایسته‌ای در جایگاه مهمی مثل دانشگاه تهران قرار گرفت و منشأ خدمات بسیار خوبی شد. امروز هم ایشان با افتخار و سربلندی دارد این مسئولیت را تحویل می‌دهد.
محمدیان گفت: نهادِ قبل از حجت‌الاسلام کلانتری، با نهادی که امروز تحویل می‌دهد، اصلاً قابل مقایسه نیست. در عین‌حالی که ما بسیار قدردان زحمات آقای ابوترابی بودیم و هستیم، و او هم در دانشگاه تهران خیلی زحمت کشید و بذرهایی را کاشت که تبدیل به نهال شده است و امروز در دانشگاه تهران میوه می‌دهد.
رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها اضافه کرد: آقای کلانتری قبل از پذیرش مسئولیت نهاد دانشگاه تهران، توشۀ بسیار خوبی داشت، ایشان قبلاً در دانشگاه اصفهان مسئول نهاد بود. دوستانی که فضای اصفهان را می‌شناسند، می‌دانند که مسئول نهاد شدن در دانشگاه اصفهان چقدر کار سخت و سنگینی است؛ آن‌هم در دوره‌ای که ایشان در آنجا حضور داشتند!
وی تصریح کرد: حجت‌الاسلام کلانتری در دانشگاه اصفهان، بسیار موفق عمل کرد و نتیجه‌اش این شد که به تهران منتقل شد و در دانشگاه الزهرا(س) فعالیت خود را آغاز کرد. دانشگاه الزهرا(س) نیز در آن موقع، شرایط خاصی داشت و کار در آنجا هم سخت بود. می‌توان گفت آقای کلانتری انصافاً مرد عرصه‌های سخت است.
محمدیان تاکید کرد: کلانتری در دانشگاه الزهرا(س) هم توانست، بسیار کارساز واقع شود. در عین‌حال، ایشان در بخش دروس معارف اسلامی و خصوصاً بازنگری در سرفصل‌های دروس معارف، و همچنین در راه‌اندازی دانشگاه معارف، بسیار مؤثر بود. تلاش برای راه‌اندازی دانشگاه معارف، جزء باقیات‌الصالحات ایشان است.
وی افزود: از ابتدای انقلاب در حدود 28سال دروس معارف در این کشور اداره می‌شد اما یک مرکز هم برای تربیت استاد دروس معارف، تأسیس نشده بود. این خیلی غصه دارد که دروس معارف در تمام دانشگاه‌های کشور ارائه شود، اما حتی یک دانشگاه هم برای تربیت استاد معارف وجود نداشته باشد! الحمدلله دانشگاه معارف در حدود 10 سال است که شکل گرفته و آقای کلانتری با تمام وجود برای این کار وقت گذاشت و خیلی زحمت کشید.
رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها ادامه داد: بنده وظیفۀ خودم می‌دانم که به‌عنوان خدمتگذار کوچک این مجموعه، از زحمات ایشان تشکر کنم و مطمئن هستم که در درگاه خداوند متعال نامۀ اعمال ایشان از حسناتی که در این ایام کسب کرده‌اند، بسیار سنگین است. ان‌شاءالله که اینها را حفظ کنند و باقیات‌الخیر باشد و در روزی که همۀ ما به توشه احتیاج داریم، به‌دردشان بخورد.
محمدیان ادامه داد: آقای کرمی هم از سرمایه‌های بسیار خوب نهاد محسوب می‌شوند. ما به‌همراه آقای مسعودی و برخی دوستان، چندین بار لیست مسئولین نهاد را جلوی خودمان گذاشتیم و همۀ مسئولین نهاد را که به‌نظرمان موفق بودند، مرور کردیم و در همۀ موارد، به آقای کرمی رسیدیم.
* حجت الاسلام کرمی در دانشگاه تربیت مدرس، منشأ آثار بسیار خوبی شد
وی گفت: حجت الاسلام کرمی هم انصافاً در دانشگاه تربیت مدرس، خیلی موفق بود و در آنجا منشأ آثار بسیار خوبی شد. و بعد از آن، در دانشگاه قم- که آن‌هم یک دانشگاه ویژه محسوب می‌شود- بسیار درخشید. امیدوارم که در دانشگاه تهران هم، این اتفاق بیفتد و همیشه به‌خاطر این انتخابی که انجام گرفته، خدا را شکر کنیم.
محمدیان گفت: البته جایگاه علمی ایشان هم باید مورد توجه قرار گیرد. کسی در دانشگاه، بدون بنیۀ قوی علمی نمی‌تواند توفیقاتی به‌دست بیاورد. آقای کرمی در رشتۀ خودشان- که اقتصاد است- جزء چند نفر از حوزویان است که همیشه به‌عنوان کارشناس اقتصاد اسلامی از آنها نام برده می‌شود. وی در این زمینه تألیفات بسیار خوبی دارد و در رشتۀ خودشان صاحب فن است. علاوه بر اینکه بُعد اخلاقی و معنوی ایشان هم خیلی مطرح است.
* اگر «طرح راهبری» را خوب پیگری کنیم، نهادهای دانشگاه‌ها چندین گام به جلو خواهند رفت
رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها افزود: انتظار ویژه‌ای از نهاد دانشگاه تهران را مطرح کنم که مربوط به «طرح راهبری» است. امسال حدوداً سال سومی است که بحث «طرح راهبری» در نهاد مطرح می‌شود. دوستانی که در جلسۀ مسئولین کمیتۀ راهبری هستند، نظرشان این است که اگر بتوانیم این طرح را خوب پیگری کنیم، نهادهای ما در دانشگاه‌ها چندین گام به جلو خواهند رفت.
وی ادامه داد: گام اول در طرح راهبری، پیدا کردن شناخت دقیق از آن‌جایی است که محل مأموریت ماست؛ یعنی باید محیط‌مان را خوب بشناسیم و بدانیم که در مجموعۀ ما چه نقاط ضعف و قوتی وجود دارد تا بتوانیم درست تشخیص بدهیم. البته این‌کار تحت عنوان جدولِ SWOT شناخته می‌شود.
محمدیان افزود: باید ضعف‌ها، قوت‌ها، تهدیدها و فرصت‌هایی که در مجموعۀ کاری ما و اطراف ما وجود دارد را خوب تشخیص دهیم. این گام اولیه در طرح راهبری است که خیلی از نهادهای ما در دانشگاه‌ها، این کار را انجام داده‌اند و در دانشگاه تهران هم انجام گرفته است.
* هنر ما در طرح راهبری، مربوط به تشخیص اولویت‌هاست
نماینده رهبری در دانشگاه‌ها گفت: در بحث شناخت نقاط ضعف، قوت، فرصت‌ها و تهدیدها یک نکتۀ ظریف و بسیار مهم وجود دارد و آن‌هم بحث «اولویت‌سنجی» در این ضعف‌ها و قوت‌ها و فرصت‌ها و تهدیدهاست. اگر اولویت‌سنجی انجام نشود، فهرست کردن اینها خیلی مشکلی را حل نمی‌کند.
وی گفت: آنچه مهم است، تشخیص اولویت است، یعنی اینکه بدانیم در بین نقاط ضعف، آنچه که بیشترین آسیب را می‌تواند به ما بزند کدام است؟ در بین نقاط قوت، مهمترین چیزی که امروز می‌توان استفاده کرد، چیست؟ در بین فرصت‌ها، آن فرصتی که اصلاً نباید از دست برود و زود باید از آن استفاده شود، کدام است؟ و در بین تهدیدها، آن تهدیدی که می‌تواند همۀ زحمات ما را بر باد بدهد، چیست؟
محمدیان افزود: اگر کسی هنری در طرح راهبری دارد، مربوط به تشخیص اولویت‌هاست و این‌هم با خرد جمعی به‌دست می‌آید. البته هر کسی شخصاً برای خودش یک تحلیلی دارد اما حتماً به خرد جمعی نیاز دارد. باید با خرد جمعی برسیم به اینکه امروز با شرایط و امکاناتی که داریم، مهمترین فرصت، تهدید، ضعف یا قوت ما کدام است؟
وی افزود: گام دوم این است که با توجه به شناخت فوق، راهبرد خود را تعیین کنیم. همۀ ما نسبت به آن نقطۀ مطلوبی که باید به آن برسیم، یک علم اجمالی داریم، لذا باید ببینیم چه راهبردی انتخاب کنیم تا از این وضع موجود-که در گام اول شناخته‌ایم- به آن وضع مطلوب برسیم؛ هم با کیفیت خوب و هم در زمان اندک.
محمدیان خاطرنشان کرد: همۀ ما می‌دانیم که اگر کمی غفلت کنیم، کار اجرایی می‌تواند تمام وقت ما را در شبانه‌روز بگیرد. لذا در مدیریت راهبردی می‌گویند که 70درصد از توان ما باید صرف 30درصد «کارهای اصلی» بشود و 30درصد از توان ما باید صرف 70درصد «کارهای عمومی» شود. آن‌وقت مدیریت ما یک مدیریت راهبردی خواهد بود؛ و الا به‌طور عادی، برای کارهای اجرایی 24 ساعت هم در شبانه‌روز کم است!
وی ادامه داد: انتخاب راهبرد هم نیاز به خرد جمعی دارد که ببینیم در بین راهبردهای متعدد، چه راهبردی انتخاب کنیم تا زودتر و با کیفیت بهتر به نقطۀ مطلوب برسیم. البته این‌کار هم باید «قابل سنجش» باشد که مشکل کارهای فرهنگی نیز در همین بخش است. کارهای اقتصادی را هر روز می‌توان سنجید که «چقدر رشده کرده است؟» اما سنجش کارهای فرهنگی بسیار سخت است و این هنر را دوستان ما باید داشته باشند که بتوانند کارها را قابل سنجش کنند تا بفهمیم چقدر پیشرفت کرده‌ایم؟
محمدیان ادامه داد: در تعیین راهبرد، به یک نکته مهم باید توجه کنیم که به‌نظر بنده «روح طرح راهبری» است؛ اینکه ببینیم «در اطراف ما چه ظرفیت‌هایی وجود دارد که باید آنها را فعال کنیم؟» اگر نهاد تا کنون در دانشگاه‌ها موفقیتی داشته، به این بخش برمی‌گردد که ظرفیت‌های اطراف خودش را در دانشگاه پیدا کرده و آنها را فعال کرده است.
وی گفت: مدیر موفق کسی نیست که همۀ بارها را روی دوش خودش بکشد، و مجموعۀ او دیگر کاری نداشته باشند! مدیر خوب کسی است که تقسیم کار کند، طوری که همه برای انجام کارها بدوند، و البته خودش هم باید بدود.
نماینده رهبری در دانشگاه‌ها تاکید کرد: دفاتر نهاد دانشگاه‌ها، در اطراف خودشان ظرفیت‌های فراوانی برای کار دارند، هیچ مجموعه‌ای در کشور نمی‌توانید مثل دانشگاه پیدا کنید که این‌قدر ظرفیت داشته باشد. یک نمونه‌اش نیروی انسانیِ با کیفیت بالا و انگیزه‌های بسیار قوی است که در اطراف ما وجود دارد.
وی افزود: مجموعه‌های اطراف خود را فعال کنید. بارِ فعالیت‌های فرهنگی را بر دوش افراد و تشکل‌ها بگذارید
در طرح راهبری باید ظرفیت‌های خودمان را بشناسیم، و راهبردها را به‌گونه‌ای تعریف کنیم که مجموعه‌های اطراف ما فعال شوند.
محمدیان گفت: بدانیم که بنا نیست ما خودمان متصدی باشیم و همۀ کارها را خودمان انجام دهیم! بارِ فعالیت‌های فرهنگی دینی را باید بر دوش افراد و تشکل‌ها بگذاریم. کسی که برای دین کار کند، تا آخر با دین می‌ماند و کسی که به‌خاطر دین، کتک بخورد، تا آخر پای دین می‌ایستد.
وی تصریح کرد: باید ظرفیت‌های دانشگاه را بشناسیم و کارها را واگذار کنیم. البته این واگذاری از سرِ تنبلی نیست که بخواهیم کار خودمان را بر عهدۀ دیگران بگذاریم! بلکه برای این است که آنها را وارد این عرصه کنیم. لذا هر کاری که انجام می‌شود-حتی اگر در دفاتر نهاد انجام می‌شود- بگذارید به‌نام دیگران و تشکل‌ها تمام شود تا آنها احساس هویت کنند و رشد کنند.
محمدیان یادآور شد: اگر 10درصد کار را آنها انجام دادند و 90درصد را شما انجام دادید، بگذارید 100درصدش برای آنها باشد. لذا ما از دفاتر نهاد، گزارش کار-به‌صورت مرسوم و رایج- نمی‌خواهیم.
وی گفت: برخلاف تصویری که عده‌ای از دانشگاه ارائه می‌دهند، امروز انگیزه‌های ایمانی در دانشگاه بسیار بالاست. امروز انگیزه‌های ایمانی در دانشگاه‌ها بسیار بالاست؛ برخلاف آن تصویری که عده‌ای عمداً از دانشگاه ارائه می‌دهند که متاسفانه یک تصویر مخدوش و غیردینی است! ولی شما می‌دانید که امروز مؤمن‌ترین‌ها، متدین‌ترین‌ها و با انگیزه‌ترین‌ها در دانشگاه هستند.
رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها ادامه داد: امروز فضای ایمانی، معنوی و دینی در دانشگاه، خیلی قوی است و به‌همین خاطر، طبیعتاً یک چاله‌هایی هم در این بین وجود خواهد داشت. چون جایی که سرمایۀ معنوی وجود دارد، شیاطین هم بیشتر به آن طمع می‌کنند و دشمن دور چنین مجموعه‌ای خط قرمز می‌کشد. به‌دلیل اینکه در اینجا واقعاً شیرینی وجود دارد، مگسانی هم دور این شیرینی جمع می‌شوند، این شیرینی همان شیرینی حقیقت‌طلبی است که در دانشگاه وجود دارد.
* نهاد یک مجموعه در کنار تشکل‌ها، انجمن‌ها و معاونت‌های دیگر نیست!
وی گفت: ما باید این ظرفیت‌های موجود در دانشگاه را فعال کنیم. نهاد یک مجموعه‌ای در کنار تشکل‌ها، انجمن‌ها و معاونت‌های دیگر نیست! بلکه نهاد بناست فرصتی ایجاد کند تا همۀ این مجموعه‌ها برای اهداف بلندی که نظام دارد، ایفای نقش کنند.
محمدیان اظهار داشت: در طرح راهبری، راهبردها باید تبدیل به برنامه شود و برنامه هم باید تبدیل به اقدامات عملی شود که قابل ارزیابیِ کمی یا کیفی باشد، تا خودمان بدانیم چقدر داریم پیش می‌رویم؟
وی گفت: اگر طرح راهبری در دانشگاه تهران به‌خوبی اجرا شود، دانشگاه‌های دیگر هم تحت تأثیر قرار می‌گیرند. اگر این طرح راهبری در دانشگاه تهران، به‌خوبی اجرا شود، همۀ دانشگاه‌های دیگر هم تحت تأثیر قرار می‌گیرند. این ویژگی دانشگاه تهران است.
محمدیان اضافه کرد: هر کاری که در اینجا خوب شکل گرفته، همۀ دانشگاه‌های دیگر را تحت تأثیر قرار داده است. چون اینجا قله هست، و بقیه با یک نگاه آرمانی به آن می‌نگرند و می‌خواهند به آن برسند. امیدواریم این طرح در دانشگاه تهران، تبدیل به یک بنیان مستحکم شود تا بقیۀ دفاتر نهاد هم از اینجا الگو بگیرند.
رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها ادامه داد: البته ما در طرح راهبری، در ابتدای راه هستیم و این طرح حدود 10 سال طول می‌کشد تا کاملاً جا بیفتد. در سال اول شروع طرح، حدود 30دانشگاه شروع کردند و در سال دوم-که پارسال بود- آن‌را عمومی کردیم، ولی الان می‌توان گفت که عملاً فقط یک‌سال از اجرای این طرح گذشته است. لذا ما خودمان را برای طرح راهبری، در اول راه می‌دانیم.
وی افزود: مسئول نهاد اگر دانشجو و استاد را از صمیم دل دوست ندارد، نباید در دانشگاه کار کند
عرض آخر بنده اینکه؛ همۀ این فعالیت‌ها جزء وظایف ما هست و یک باری بر دوش ماست که باید انجام دهیم، اما خدا به پیامبرش فرمود: «فَبِما رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِک»(آل‌عمران/159) پیامبر(ص) با آن عظمتش که نور مطلق و عقل کل است، خدا به ایشان می‌فرماید: اگر آن محبت و نرم‌خویی تو به مردم نبود، مردم از اطراف تو فرار می‌کردند و دور می‌شدند.
وی افزود: آن مغناطیس اصلی، محبت است. محبت هم شعار نیست. اگر انسان به‌طور تصنعی به کسی بگوید «دوستت دارم» قطعاً بر دلش نمی‌نشیند. مهم این است که دل، این پیام را بدهد. بنده در جمع دوستان نهاد، این‌را بارها گفته‌ام که «اگر کسی دانشجو و استاد را از صمیم دل دوست ندارد، نباید در دانشگاه کار کند؛ برود یک جای دیگری کار کند» چون اگر این مغناطیس محبت نباشد، اصلاً ارتباط او با دانشگاهیان برقرار نمی‌شود، حتی اگر کوه علم یا علامۀ دهر باشد!
رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها اظهار داشت: باید حتی گنهکارها را هم دوست داشته باشیم و الا ارتباط ما با آنها برقرار نمی‌شود. اینکه می‌گوییم «باید دانشجوها را دوست داشته باشید» منظورمان فقط دوست داشتن دانشجوهای نمازشب‌خوان یا اهل مسجد نیست! بلکه منظورمان، همه افرادی که در اطراف ما هستند، است.
وی گفت: اگر کسی این محبت را نسبت به دانشگاهیان داشت، این آهنربای وجودش در دانشگاه، افراد را جذب می‌کند. وقتی افراد پیش او آمدند، طبیعتاً از علم و معنویت او هم استفاده می‌کنند. و اگر این مغناطیس نباشد، آن ارتباط برقرار نمی‌شود و ما هم مثل یک کارمند عادی خواهیم بود. باید این مغناطیس را با خلوت در شب، با تضرع به‌درگاه خدا و توسل به اولیاء خدا، در درون خود ایجاد کنیم.
محمدیان در خاتمه گفت: برای همۀ دوستان از خداوند متعال، برترین توفیق‌ها و عنایت‌های الهی را مسئلت می‌کنم، ان‌شاء الله که مغناطیس وجود شما، مجموعۀ دانشگاهیان تهران را چنان جذب کند که این ارتباط، یک ارتباط ابدی بشود و در آخرت هم ادامه پیدا کند.
