به گزارش پایگاه خبری هرمزبان به نقل از خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از قزوین؛ ندای فراخوان به لبیک الهی از گلدستههای شهر بلند است و حضرت دوست، بندگانش را برای دیداری مجدد دعوت میکند اما ما را چه شده که بهراحتی از این دیدار و اقامه نماز گذشته و خود را سرگرم دنیا میکنیم! از گوشه و کنار صدای گوشیهایی که نرمافزار اعلان اذان و نماز اول وقت را نصبکردهاند بلند میشود. اما برنامه هنوز ادامه دارد و مسئولان استانی و شهر قزوین نیز غرق در برنامه، به تماشای آن مشغولاند.
زمان درگذر است و هنوز خبری از اتمام برنامه و یا قرار دادن تایمی کوتاه برای نماز نیست.
در کشاکش نشستن یا برخاستن هستم، اینکه بمانم و برنامه را ادامه دهم یا به صدای حضرت حق که بندگانش را با ندای «حی علی الصلاه» فرا میخواند گوش کنم. در نبرد با شیطان، فطرت پیروز میشود و به نمازخانه دور از محوطه محل برگزاری همایش رفته و سرمای آنجا را به جان خریده و بعد از اقامه نماز بار دیگر به همایش میآیم. اما هنوز مسئولان نشستهاند و همایش هم تا ساعت 14 ادامه مییابد.
نکته جالب آنکه بعد از اتمام برنامه، نوبت به افتتاح پروژه و بعدازآن هم فرصتی برای میل نهار میرسد و خبرنگاران هم در کنار مسئولان برای ادامه برنامه بر خواسته و تا اتمام کار در ساعت 15:45 دقیقه آنها را مشایعت میکنند.
اما من در تفکر این رفتار با خود کلنجار میروم که بهراستی مگر اجابت فرمان حق بر هر کاری پیشقدم نیست؟ مگر نه آنکه وجود بیش از حدود 700 روایت و حدیث همچنین بیش از 100 آیه از کلام قرآن کریم، در باب اهمیت و جایگاه نماز بهعنوان بازدارنده گناه، عصیان و پوشاننده خطاهای انسان، بارها شنیده و دیدهایم.
مگر نه آن است که شهید رجایی رئیسجمهور شهید و همشهری ما سخنی ناب دارد که «به نماز نگویید، کار دارم به کار بگویید، وقت نماز است»، پس چه میشود که گاه برخی مسئولان و مدیران ارشد استان نسبت به آن بیتوجه هستند و اولویتهایشان با اولویتهای الهی متفاوت است.
اگر مروری دوباره بر «اذان» داشته باشیم، خواهیم دید 6 بار کلمه «حَیَّ» به معنای «شتاب کن» در آن تکرار میشود و به دنبال آن اصلاحات و تعابیری آمده است که انسان را برای درک معارف الهی ترغیب میکند.
بیشک رفتار یک مدیر برای زیرمجموعه، همکاران و اربابرجوعان خود مشوقی است که از دیدگاه آنها اولویت در چیست؟ اگر نماز در اولویت بوده و مدیران نخستین کسی باشند که در نمازخانه اداره حضور یابند، زیرمجموعه آنها نیز به این سمت مشتاق و هم پای مدیر نسبت به اقامه نماز اول وقت اقدام میکند اما امان از آن زمان که مدیری نسبت به نماز بیتوجه باشد…
علیرغم تأثیرپذیری تمامی اعمال افراد از فریضه الهی نماز که یکی از کمترین آثار آن کاهش آسیبهای اجتماعی است و زمینه موفقیت، رشد و کمال انسانها را فراهم کند اما هنوز حق این فریضه الهی در جامعه به خوبی ادا نشده است که این امر جای تأمل بسیار دارد. اقامه نماز نشانه حکومت صالحان است و جمهوری اسلامی به اقامه نماز بیدار مانده است. حالا زمانی که اساس برنامههای یک حکومت به برپاداشتن نماز باز میگردد و محتوای پیامهای مقام معظم رهبری به اجلاس نماز نیز مؤید این ادعاست، اندک بیتوجهی مسئولان به اقامه نماز بسیار سخت به نظر میرسد. گرچه این یادداشت ناظر به یک برنامه با حضور مسئولان استانی است، اما تکراری است بر وقایعی که پیشتر نیز رخ داده و گاه و بیگاه شیرینی نماز اول وقت، قربانی ادامه برنامه همایشها و جلسات شده است.
در اهمیت نماز اول وقت همین بس که کسی که نسبت به آن اهتمام داشته باشد جزءِ غافلان نیست چرا که فضائل و فواید نماز اول وقت و ثمرات آن در دنیا و آخرت بیش از آن است که قابل احصاء و شمارش باشد.
بهعنوان نمونه میتوان گفت اگر کسى نماز خود را در اول وقت بخواند ملائکه آسمان، نماز او را با نماز امام زمان (عج) و افراد صالح خداوند، بالا میبرند و از فضل وجود و کرم خداوند دور است نمازى که با نماز امام زمان بالا رود و به آن توجه نکنند و آن را قبول نکنند.
در این بین یکی از الگوهای بارز توجه به نماز اول وقت را میتوان حضرت سیدالشهدا(ع) نام برد که در ظهر عاشورا در حال جنگ، نسبت به اقامه نماز اول وقت اقدام میکند و خود و يارانش به نماز جماعت میایستند.
شاید در نگاه اول راحت از کنار این اقدام مولا بگذریم اما براي دریافت بیشتر پیام حضرت از این حرکت فرهنگی و دینی، به تشریح وضعيت امام حسين(ع) میپردازیم که حضرت در چه حال و هوايي نماز اول وقت میخواند.
حسين بن علي (ع) در حالي نماز اول وقت را اقامه میکند که:
1-در مصاف با دشمن است و در ميدان جنگ
2-مصیبتدیده است چرا که تا آن لحظه تعداد قابلتوجهی از عزيزان خود را از دست داده است.
3- تشنه، گرسنه و خسته است.
4- زخمي است.
5- با وضعيت مشقتبار خانواده، زنها و تشنگي و وحشت کودکان روبرو است.
6- در سختترین شرايط و بحرانیترین وضعيت و خونبارترین فضا و محيط قرار دارد.
اما درعینحال آن حضرت نماز اول وقت را اقامه میکند تا به ماندگان و آيندگان پيام دهد که در فرهنگ يک عاشورايي هيچ چيز نمیتواند مانع نماز اول وقت شود.
لذا برای اقامه نماز اول وقت اگر خستهایم به خود تلقين کنيم خستهتر از حسين(ع) در ظهر عاشورا نيستيم.
اگر گرسنه و تشنهایم، گرسنه و تشنهتر از مولا و فرزندان و خاندان حضرت نيستيم.
اگر در رابطه با کسبوکار و زندگي بحرانزده هستيم، وضعيت ما بحرانیتر از وضعيت سیدالشهدا(ع) در ظهر عاشورا نيست.
و اگر مصیبتزده هستيم، چه مصيبتي بالاتر از مصيبت امام حسين(ع) در ظهر عاشورا.
با اين کار و توجه به پیام نهضت عاشورایی امام حسین(ع)، توجه به اقامه نماز اول وقت بیشتر شده و با این کار خود را در زمره اولیاءالله قرار داده و در ليست نمازگزاران اول وقت که نخستين آنها امام زمان (عج) است ثبتنام کنيم.
سخن آخر آنکه پسندیده است همه مسلمانان در هر جایی که هستند بهویژه در کشور عزیزمان نسبت به اقامه نماز و اولویت قرار دادن آن بر کارهای دیگر اهتمام ورزیده و با شنیدن اذان، کار را تعطیل و به سمت خدای عزوجل و لبیک به ندای «حی علی الصلوه» بشتابند که فلاح و رستگاری همه در آن است.
بر همین اساس اگر ما میخواهیم جامعهای عاری از مشکلات و ناهنجاریهای اجتماعی داشته باشیم، فرهنگ اقامه نماز را در جامعه و بهویژه در بین نسل جوان، ترویج کنیم که مسئولان بهعنوان الگوهای جامعه در این راه در خط مقدم هستند.
یادداشت از رقیه ملاحسنی، خبرنگار خبرگزاری بینالمللی قرآن(ایکنا) از قزوین