ادبیات ایران و جهان

غزل شماره 39 حافظ/ باغِ مرا چه حاجتِ سرو و صنوبر است؟

ادامه مطلب

غزل شماره 38 حافظ/ بی مهرِ رُخَت روزِ مرا نور نماندست

ادامه مطلب

غزل شماره 37 حافظ/ بیا که قصرِ اَمَل سخت سست بنیادست

ادامه مطلب

غزل شماره 36 حافظ/ تا سرِ زلفِ تو در دست نسیم افتادست

ادامه مطلب

غزل شماره 35 حافظ/ برو به کارِ خود ای واعظ این چه فریادست

ادامه مطلب

غزل شماره 34 حافظ/ رَواقِ منظرِ چشمِ من آشیانهٔ توست

ادامه مطلب

غزل شماره 33 حافظ/ خلوت گُزیده را به تماشا چه حاجت است

ادامه مطلب

غزل شماره 32 حافظ/ خدا چو صورتِ ابرویِ دلگشای تو بست

ادامه مطلب

غزل شماره 31 حافظ/ آن شبِ قدری که گویند اهل خلوت امشب است

ادامه مطلب

غزل شماره 30 حافظ/ زلفت هزار دل به یکی تار مو ببست

ادامه مطلب

غزل شماره 29 حافظ/ ما را ز خیال تو چه پروای شراب است؟

ادامه مطلب

غزل شماره 28 حافظ/ به جانِ خواجه و حقِ قدیم و عهدِ درست

ادامه مطلب

غزل شماره 27 حافظ/ در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

ادامه مطلب

غزل شماره 26 حافظ/ زلف‌آشفته و خِوی‌کرده و خندان‌لب و مست

ادامه مطلب

غزل شماره 25 حافظ/ شکفته شد گل حَمرا و گشت بلبل مست

ادامه مطلب

غزل شماره 24 حافظ/ مطلب طاعت و پیمان و صلاح از منِ مست

ادامه مطلب

غزل شماره 23 حافظ/ خیالِ رویِ تو در هر طریق همره ماست

ادامه مطلب