اخبار هرمزگان | پایگاه خبری تحلیلی هرمزبان اخبار هرمزگان | گزیده اخبار ایران و جهان | تحولات منطقه
میدان بزرگ المپیک با همه حواشی و مخلفاتش تمام شد و کلیه مربیان، ورزشکاران، پیشکسوتان و دست اندر کاران ورزش به سان سنوات و دوره های گذشته بر این باورند که پتانسیل ما در همین حد است ولی از همین امروز که مشعل المپیک را فوت کردند و کلید نمادین دهکده المپیک را به شهردار توکیو سپردند باید خودمان را برای رقابت های المپیک توکیو آماده کنیم. البته عزیزان مسئول که حکایت شان با بقیه تومنی هشت صنار توفیر دارد چرا که این عزیزان برای سفر و همه مسابقات برون مرزی از جهانی و المپیک گرفته تا آسیایی و … همیشه آماده هستند و پاسپورت ها و چمدان های شان روی سکو است! چرا که بدون حضور این دوستان که آویزان بودجه بیت المال و کمیته ملی المپیک هستند ، اصلاً المپیک صفایی ندارد! جالب تر اینکه نتایج ضعیف ورزشکاران ما هم چیزی از ارزش های آنها کم نمی کند و هیچ کس حق بازخواست این بزرگواران را ندراد . چرا که طبق معمول علت این ناکامی ها داوری های مغرضانه، مافیای ورزش و صد البته اختلاف ساعت با کشور های محل مسابقه است که بدن ورزشکاران تا روز آخر رقابت ها از خواب بیدار نمی شوند!
مخلص کلام اینکه هیچکدام از مدیران ورزش مملکت یا معاونان وزير ورزش حاضر نیستند قيد این سفرهای خارجی را بزنند تا يك مدال بيشتر نصيب ورزش ايران شود يا زبان لال هیچکدام از مسئولان كميته ملي المپيك يا رؤساي فدراسيون‌ها حاضر نیستند چمدان‌هاي خود را زمين بگذارند تا خرج سفرشان هزينه آماده شدن تيمي يا ورزشكاري براي حضور موفق در المپيك و مسابقات جهانی شود!
به هر روی المپیک سفره گسترده ای است که هر کس به تناسب معرفت و جوهره وجودی اش و البته پارتی هایی که دارد می تواند از این خوان گسترده بهره مند شود و استعداد های ذاتی اش را به منضه ظهور بگذارد. به عنوان مثال در مدت برگزاری المپیک برخی از افراد که حتی آنها را حوالی جام جم و مجموعه چند صد هکتاری صدا و سیما راه نمی دادند به عنوان مجری، کارشناس، پیشکسوت، روزنامه نگار، منتقد ورزشی و حتی گزارشگر به رسانه ملی دعوت کردند تا مردم همیشه در صحنه از افاضات شان بهره مند شوند. عزیزی که خودش به زور در مسابقه المپیک از خط پایان رد شده بود و عنوانی بهتر از پنجاهمی کسب نکرده بود، بانوی ورزشکاری را بی غیرت می خواند و بزرگوار دیگری مربی موفق و توانمند ایرانی تیم آذربایجان را درس اخلاق می داد! البته این آش به قدری شور بود که استادی که بازی فینال هاکی مردان بین آرژانتین و بلژیک را گزارش می کرد با شیئی به نام «محافظ دندان» بیگانه بود و بعد از اینکه بازیکنان آرژانتین به نشانی خوشحالی محافظ دندان های خود را نشان دادند، گزارشگر محترم فرمود: ما متوجه نشدیم رنگ کردن دندان های جلو دیگر چه صیغه ای است؟!
علی ای حال این المپیک هم مثل سایر المپیک ها نشان داد ببر و پلنگ و سونامی و نابود گر و سایر القاب فله ای که به ورزشکاران مان می دهیم چاره ورزش «قسطی و یک در میان» ما نیست و برای رسیدن به اهداف بزرگتر و کسب مدال های خوشرنگ تر و بیشتر ، باید از مدیران و روسای فدراسیونی که از الان برای حضور در رژه المپیک بعدی و انداختن سلفی های ماندگار تلاش می کنند ، الگو برداری کنیم و برنامه ریزی انجام دهیم.
