به گزارش پایگاه خبری هرمزبان به نقل از خبرگزاری بین المللی قرآن(ایکنا) صاحب نگاه متفاوت؛ شاید این کوتاهترین جملهای باشد که با آن بتوان محمد جواد پرچمی، متولد سال 67، شاعر و مداحی که شعر و مدح خود را به ائمه (ع) منحصر کرده است، دارای مدرک لیسانس مهندسی صنایع و ارشد مدیریت تکنولوژی با شغل آزاد(صاحب یک شرکت خصوصی)، بزرگ شده محله سعادت آباد تهران و اکنون ساکن پونک، با پدری که استاد دانشگاه و پژوهشگر است را تعریف کرد.
وی میهمان دهمین جلسه «سیاه مشق عشق» ویژه مداحان جوان بود که در خبرگزاری ایکنا برگزار شد.
پرچمی اولین سؤال ما که پرسیدیم نحوه ورود وی به دنیای شاعری و مداحی برای اهل بیت(ع) چگونه بوده است را اینگونه پاسخ داد: یک بحث ورود آگاهانه، با تصمیمگیری و برنامهریزی به دنیای مداحی و فضای شعر آئینی است اما، در فضای اهل بیت نحوه ورود بیشتر توفیقی است که حاصل میشود و این توفیق در اختیار همه قرار دارد؛ کسی که محب اهل بیت(ع) است به این حوزه ورود پیدا میکند، همه این مهلت را دارند. اما در این فضا برخی به نقطه پیشرفت و تعالی میرسند. البته من به کلمه پیشرفت اعتقاد ندارم در این مکتب و اینجا دنبال تعالی هستیم نه پیشرفت. پیشرفت واژهای مادی است. ما در فضایی هستیم که سراسر معنویت است. وقتی میگوییم پیشرفت یعنی بالا رفتن سِمتها در محیط شغلی و کاری اما در فضای اهل بیت افرادی را داریم که ممکن است هیچ نام و نشانی از نظر مادی از آنها نباشد اما حساب و کتابشان نزد اهل بیت متفاوت و بسیار بالاتر از بقیه است. شاعری داریم که همه شاید اسمش را بدانند و با شعرهایش آشنا باشند اما حتی چهره وی را ندیده باشند. پس این فضا متفاوت است.
این شاعر جوان کشورمان ادامه داد: توفیق را خدا به همه میدهد اما این ما هستیم که باید این توفیق و استعداد را خوب بارور کنیم. آن کسی که خوب از این استعداد و توفیق استفاده میکند میشود آیت الله قاضی، بهاءالدینی و … و در درجه بالاتر میشود مقام معظم رهبری.
من نوکرم؛ مداحی شغلم نیست
پرچمی در پاسخ به این سؤال که آیا شاعری و مداحی را به عنوان یک شغل نگاه میکنید؟ و آیا برای شما شاعری درآمدزایی دارد یا خیر گفت: ما نوکری را به عنوان یک شغل میدانیم. همین است که در دعا میگوییم «اللهم اشغلنا بذکرک؛ خدایا مرا به ذکرت مشغول کن». این نوکری شغل ما است اما شغل مادی ما نیست و ما از این راه ارتزاق مادی نمیکنیم، ارتزاق معنوی میکنیم و اولویت اول ما نوکری اهل بیت(ع) است. البته نوکری اهل بیت فضای گستردهای دارد که از خدمت در یک هیئت کوچک گرفته تا خدمت به مادر خانواده که چون مومن است حضرت زهرای خانه است تا خدمت به زن و بچه و … را شامل میشود و نمیشود دایره این نوکری را تنگ کرد؛ یعنی نمیتوان گفت من مداح یا شاعر نوکر ال بیت هستم اما راننده تاکسی که ماه رمضان با زبان روزه در گرما کار میکند و برای خانوادهاش روزی حلال کسب میکند نوکر امام حسین(ع) نیست.
وی تأکید کرد: شغل اول زندگی ما نوکری است در ابعاد مختلف و خاصه نوکری در فضای خدمت به اهل بیت و محبان اهل بیت(ع). نه من به مداحی به عنوان شغل و اینکه از این طریق بخواهم ارتزاق کنم، نگاه نمی کنم.
شاعر و مداحی که پول و پاکت نمی گیرد
پرچمی در واکنش به سؤال صریح ما که پرسیدیم: آیا جایی رفتهاید که به شما پاکت بدهند و قبول نکردید؟ آیا پاکت میگیرید؟ اگر نه چرا؟ گفت: ما شاعر داریم که پول میگیرد سبک میسازد، پول میگیرد و طی میکند. شاعری هم داریم که طی نمیکند اما چشمش به دست فردی است که با شعر وی مثلاً 20 میلیون در چهار جلسه دریافت کرده و حق خود میداند که بخشی از این پول به شاعر داده شود. این مسائل هست اما من نمیگیرم.
سرمایه شاعری از من نیست، تفضل است پول نمی گیرم
سؤال ما چرا بود و وی پاسخ داد: زمانی است که شما سرمایه کارت را از خودت آوردی و میز و دفتری راهانداختهای طبیعی است که بخواهی از این سرمایهگذاری سود هم کسب کنی اما این سرمایه را که من کسب نکردهام . نمیدانم به چه چیز من نگاه کردهاند اما، این را حضرت زهرا(س) تفضل کرده که میتوانم سیاه مشقی بنویسم، اینکه آورده من نیست که بخواهم از آن کسب درآمد کنم.
اولین شعرم را حاج مهدی ارضی در هیئت خواند
وی از اولین شعر خود که توسط یک مداح خوانده شد هم گفت و عنوان کرد: 15 ـ 16 ساله بودم یکشنبه از سعادتآباد میرفتم میدان قزوین هیئت حاج مهدی ارضی. ایشان گردن من خیلی حق دارند. شعری برای حضرت زهرا (س)گفته بودم با این مضمون که «ای کاش که من سائل درمان تو باشم… هر لحظه فقط چشم به فرمان تو باشم …. یک لقمه از آن نان تنوری بچشانم …. یک عمر سگ کوی محبان تو باشم». یک غرل هفت بیتی بود که اولین شعر من بود که مهدی ارضی این شعر را در هیئت خواند و این اتفاق برای من بسیار خوشحال کننده بود.
«هنوز هم آنی که باید بشود نیست» این جمله را پرچمی در خصوص شعرهایش گفت و از اینکه علی رغم اینکه هنوز هم شعرهایش آنی که باید بشود نیست اما، از اولین کربلایی که رفته ورق شعرهایش برگشته و افزود: هنوز هم واقعاً هیچ نیستیم و هنوز هم شعرهایی را از شاعرانی میخوانم که فکر میکنم من کجا هستم آنها کجا هستند. اهل بیت دریا هستند. رشد شعرهای اهل بیتی را ببینید و رشد شعرهای افرادی که اصلاً شعر ما را قبول ندارند را ببینید. اما علی رغم رشد فوق العاده شعرهای آئینی انتقاد من این است که چرا شعر آئینی در کشور ما به واسطه اینکه شعرای آئینی ما تحت تأثیر شعرای غیر آئینی قرار گرفتهاند، تحت تأثیر شعر غیر آئینی قرار گرفته است؟!
معیار و شاخص نقد شعر در هیئت، میزان تکان خوردن شانههای مردم است
وی به جایگاه مهم شعر آئینی و نه سایر شعرها در حال و هوای هیئت ها و کاربردی بودن این نوع خاص شعر در جامعه اشاره و تأکید کرد: معیار و شاخص نقد شعر در هیئت میزان تکان خوردن شانههای مردم است. شاخص نقد این شعر این است که شما اگر در تلفن همراهت هم این شعر را بخوانی تکانت بدهد. اما این نقدی نیست که در جامعه شعری ما آن را شناخته باشند و یا بپذیرند. یعنی در مجامع شعری همانطور که سایر اشعار نقد می شوند، شعر آئینی هم نقد می شود. ما شاعران جوان مطرح در حوزه شعر آئینی در کشور کم نداریم اما جوان بودن آنها موجب می شود کسی آنها را بازی ندهد(در مجامع شعری جایگاه شایسته خود را نداشته باشند).
این فضا مال اهل بیت است اما برخی خود را قیم آن می دانند
پرچمی افزود: هنوز هم به شعرای جوان خرده میگیرند و برخی خود را قیم هیئتها و شعرها میدانند در حالی که این فضا مال اهل بیت است، شعرش، مدحش و همه چیزش متعلق به اهل بیت است. والله که اگر یک کلمه از این شعرها را خودم گفته باشم اگر عنایت ائمه نباشد نمیتوانم یک کلمه بگویم.
وی در پاسخ به این سؤال که چرا نتوانستهایم شعر آئینی را به عنوان سبک قوی شعری به نحوی مطرح کنیم که ادبیات ایران و سایر سبکهای شعری را تحت تأثیر خود قرار دهد؟ گفت: در بسیاری از موارد در مباحث دینی همین مشکل را داریم. حضرت آقا هم مدام اسلامی شدن علوم انسانی را مطرح می کنند. به عنوان مثال ما سُنتی، ایرانی و اسلامی ازدواج میکنیم اما مشاوره خانواده و روانشناسی غربی به ما ارائه می شود. مشکل هم به مردم و هم به حکومت باز میگردد. این هم یک نوع نفوذ است نفوذ فقط در هستهای نیست بلکه در فرهنگ است. اکنون اسلام ستیزی در کشور ما شروع شده؛ چرا یک فرد سخیفترین کلمات را در خصوص علی بن موسی الرضا (ع) به کار می برد اما هیچ واکنشی نشان داده نشده و مسئله به صدور چند بیانیه که آن هم به جایی نمیرسد، محدود می شود؟
پرچمی در پاسخ به این سؤال که منتسبان به دستگاه ائمه (ع) چه قدر در این روند مقصر هستند؟ گفت: ما تقصیر کار نیستیم ما خیلی بیشتر از دیگران شعر اهل بیت را نشر دادهایم. البته این ما، یک مجموعه بزرگ از کسانی است که در دورترین نقاط کشور تا پایتخت برای اهل بیت شعر می گویند و کسی هم نیست که به آنها کمک کند. ما کار خودمان را می کنیم اما باید از ما حمایت کنند.
چه کسی باید حمایت کند؟ پرچمی پاسخ داد: مثالی می زنم. شما نشر کتاب را ببینید چرا بودجه برای نشر کتاب های شعر اهل بیت نداریم. چرا برای کتاب های دیگر بودجه هست و حتی کتاب های سخیف و سطحی با تیراژ بالا منتشر می شود اما یک انتشارات تخصصی که برای کتاب های اهل بیت کار می کند مشکلات زیادی از جمله مشکل کاغذ، مجوز و … دارد. در مملکت امام زمان خون شهید داده بودجه برای چاپ کتاب شعر اهل بیت(ع) نمی دهند.
شعر آئینی خیال نیست؛ عنایت روح الامین است
وی در پاسخ به این سؤال که آیا معتقد هستید باید انتشارات مربوط به اهل بیت و مباحث مذهبی جدا باشد یا شب شعر جدا برای اشعار آئینی و سایر اشعار برگزار شود؟ گفت: من خودم را قابل این حرف نمی دانم اما این حرف هست؛ بزرگ ترین عنصر شعر خیال است البته برای کسی که شعر عاشقانه می گوید و از معشوق و باران و پاییز و بهار و … حرف می زند. اما شعر آئینی روایت اهل بیت و قال الصادق(ع) و قال الباقر(ع) است و حرف خودم و حتی حرف فلان عالم هم نیست که امروز بگوید و فردا نقض کند. کلام معصوم است و شعری که در رسای اهل بیت سروده می شود عنایت روح الامین است. این شعر دیگر خیال نیست. پیامبر(ص) است که به محتشم می گوید، محتشم بگو «باز این چه شورش است که در خلق عالم است». اگر عنایتی نبود محتشم نمی توانست حتی نقطه ای بر کاغذی بگذارد. محتشم دیوان قطوری دارد اما یک شعر از این شاعر مانده است و این عنیات است و اصلاً فضای شعرهای دیگر با شعر آئینی فرق می کند.
شعر آئینی در حال استحاله شدن است
این شاعر کشورمان ادامه داد: اکنون شعرایی داریم که اهل خلوت و سحر هستند. ما مکتب اهل بیت را در شب زنده داری پیدا کرده ایم و دیدیم که اگر گناه کنیم درها بسته می شود اگر گناه نکنیم درها باز می شود؛ برگردیم به این اهداف اکنون خیلی از این اولویت ها واهداف دور شده ایم. باید برگردیم و فضا را مادی و تنگ نکنیم. البته من کنگره شعر و مجمع شعرا و … نمی روم چون می بینم شعر آئینی در حال استحاله شدن است. شعر آئینی یک موجود مقدس است و پشتش عنایت اهل بیت است.
وی در پاسخ به این سؤال که پس معتقد هستید مجامع شعری دینی باید جدا از سایر مجامع باشد؟ گفت: من معتقدم نقد شعر آئینی از نقد سایر شعرها باید جدا باشد. می توان کنگره ها را با هم برگزار کرد اما 90 درصد مقام ها و رتبه ها را شاعران آئینی ما کسب می کنند. اما فقط دو شاعر آئینی بودند که به برنامه های مطرح تلویزیونی دعوت شدند. بسیاری از شاعران ما که هم شعر عاشقانه دارند و هم برای اهل بیت (ع) شعر می گویند، شعرهایی که برای اهل بیت گفته اند قوی تر از سایر شعرهای آنها است. امام صادق(ع) فرمودند هر استعدادی دارید خرج امام حسین(ع) کنید. شاعری هم که عاشقانه می گوید وقتی برای امام حسین(ع) شعر می گوید به وی عنایت شده است. بیشترین توجه و تشویق را هم همین شعرها از مقام معظم رهبری دریافت می کنند.
پیدا کردن نقطه اوج مخاطب در شعر آئینی/ حوزه هنری وار به شعر آئینی نگاه کردن آفت دارد
وی در پاسخ به این سؤال که اکنون خیلی ها فکر می کنند شعر آئینی را باید کنار سایر شعرها قرار داد تا اشعار آئینی ما تقویت شود، اما این مسئله با چه معیاری مطرح می شود؟ گفت: پیدا کردن نقطه اوج مخاطب در شعر آئینی مهم است. شعر آئینی کاربردی است چرا که در مراسمها و هیئت ها مورد استفاده قرار می گیرد؛ بر همین اساس حوزه هنری وار به شعر آئینی نگاه کردن آفت دارد. البته شعر و اصول شعر گفتن یکی است و غزل و قصیده و ترکیب بنده و قطعه و … همان است اما مضامین شعرهای آئینی فرق می کند. اکنون مستمع های ما شعر فهم هستند و اگر شعر خوب نخوانیم ما را تحویل نمی گیرند.
ائمه اقیانوس مضمون هستند/ هیچ وقت دروغ ننوشته ام
این مداح و شاعر جوان کشورمان با انتقاد از کسانی که نگران پایان یافتن مضمون در شعر آئینی هستند، گفت: ائمه(ع) اقیانوس مضمون هستند. پدرم از اول مرا به هیئت های بزرگان می برد. اولین باری که مرا برد پیش حاج منصور(ارضی)، وی گفت این بچه را در قتلگاه دنیا آوردهای که این همه شعر در مورد قتلگاه می گوید؟! من خیلی در مورد گودال قتلگاه می نوشتم من شعر می نوشتم و روی میز حاج منصور می گذاشتم و او می خواند. عده ای آمدند در همان ماه رمضان جلسه گذاشتند و من را کوبیدند. تنها حجتی که خودم برای خودم داشتم در خصوص اینکه اشتباه نکردهام این بود که مردم در فضای همین شعر به ائمه(ع) متصل می شدند. آن زمان به من می گفتند زیاد از مقتل گفتن موجب می شود در انتها به دروغ بیفتی. من می گفتم اهل بیت اقیانوس مضمون هستند و این مضمون هیچگاه تمام نمی شود که من بخواهم به دروغ بیفتم و هیچ وقت هم دروغ ننوشتیم.
تفاوت فضا، تفاوت دیدگاه؛ خلوت کردن و ذکر یا قهوه خانه
اما چطور شما این نگاه متفاوت را دارید؟ چطور این نگاه را بین جامعه مداحی رواج دهیم؟ پرچمی پاسخ داد: شاید دیدگاه متفاوت باشد اما این تفاوت عامل برتری نیست. پایین ترین قطره ای که هست و به حساب نآید ماییم. مکتبی که ما باید در آن رشد کنیم مکتب اهل بیت (ع) است و اصلاً هیچ مکتبی دیگری مورد قبول نیست. علمای ما هم مکتب اهل بیت را مطرح می کنند. من در شمال شهر تهران در رفاه نسبی بزرگ شده ام یکی از دوستانم یک اتاق شش متری داشت، اما اینگونه نبود که همه چیز مهیا باشد حتی پول برای خرید کتیبه و یا قلمو نداشتیم. رنگ سبز خریدیم و با دستمال اتاق را رنگ کردیم و بر روی در و دیوار شعر نوشتیم. آن زمان در همان فضا دوستی داشتم که از من بزرگ تر بود یکسری از چیزها را همین دوست در من کُشت. من می گویم تفاوت دیدگاه به تفاوت شرایط بستگی دارد. من در هیئتی بزرگ شده ام که نماز شب و روزی یک جزء قرآن خواننده آن هیئت ترک نمی شود. فضایی را داریم که قبل از هیئت مداح با خود خلوت می کند، ذکری می گوید و تسبیحی و توسلی؛ فضای دیگری هم داریم که تا قبل از مجلس در قهوه خانه بنشینی و بعد به مجلس بروی.
از حضرت زهرا (س) سؤال کنیم می خواهی برای پسرت شعر بگویم؟
وی تشریح کرد: ما مفهوم و فضای شعر مناجاتی را از مفاتیح و قرآن استخراج می کنیم. «موسی به یمن ضعف تکلم کلیم شد پس باید از سکوت بیان را طلب کنیم». این شعر از قرآن برداشت شده است؛ آیا این کشف مضمون هست یا نیست؟ در شعر گفته می شود اکتشاف شعری داشته باشید ولی به هر قیمت نباید اکتشاف شعری داشت چون خطا ایجاد می کند. باید اول سری بر خاک گذاشت و به حضرت زهرا(س) گفت می خواهی برای پسرت دو خط شعر بنویسیم؟ آنوقت ببین ورق بر می گردد یا نه؟ همین دعاهای مفاتیح دریای مضمون است. من سؤال دارم مداحان ما چه قدر کتاب خوانده اند؟ شعرای ما چه قدر کتاب خوانده اند؟ البته شعرا افراد پرکارتری هستند در این حوزه. خواننده زحمت نمی کشد تا مطالعه ای داشته باشد و بسیاری از خواننده های ما بی سواد هستند. به خصوص در آنهایی که اکنون یکدفعه مطرح می شوند و مشهور این بی سوادی بیشتر است. این افراد نمی توانند الگوی خوبی باشند.
پرچمی از نسل مداحان گذشته هم گفت و خاطر نشان کرد: ما نسل مداحانی را داشتیم که تمام زندگیشان الگو بوده و زندگی مردم را عوض می کردند به خاطر اینکه خودشان راهی را رفته بودند. اکنون دیدگاه ها و اولویت ها عوض شده است. اکنون اگر کسی بخواهد هیئتی درست کند اولویت اولش این است که چه قدر جمعیت می آید؟ سیستم صوتم چیست؟ کار رسانه ای را چگونه برای جذب جمعیت انجام دهم؟ اکنون اولویت شده جلب جمعیت، اولویت امام حسین(ع) نیست. کجای روایت های ما آمده که بروید هیئت هزار نفره بگیرید؟ ما معتقدیم هر جا دو نفر گریه کنند نفر سوم حضرت زهرا(س) است.
وقتی بچه هیئتی بی کار داریم برگزاری مراسم آنچنانی اشتباه است
وی ضمن انتقاد از کم شدن روضه های خانگی، گفت: چرا روضه های خانگی دارد کم می شود؟ به خاطر اینکه مقدمات و حواشی ایجاد هیئت ها و مراسم را زیاد می کنیم. نمی گویم دکور برای هیئت خوب نیست. اما ما پنج هیئت کلان داریم که صدا و سیما از این هیئت ها تغذیه می شود و برنامه این هیئت ها در فضای مجازی در حد بین المللی کار می کنند اما نورپردازی های آنچنانی برای هر هیئتی واقعاً نیاز نیست. هزینه کردن پول های آنچنانی برای برگزاری یک هیئت آن هم وقتی ما بچه هیئتی های بی کار زیاد داریم اشتباه است و سؤال مهم این است که خروجی این هیئت ها چیست؟ بعد از برگزاری هیئت های چند هزار نفری صاحبان و برگزار کنندگان هیئت ها بروند و ببینند خروجی هیئتشان چیست؟
حسین جان…
ميشه با یک پرچم
يجا هیات باشه
میاد اونجا زهرا
حتی خلوت باشه
این کلام معصوم
زينت منبرهاس
دو نفر که باشن
سوميشون زهراس
شور و شوق روضت
توی عرش اعلاس
جمعيت اينجا نيست
جمعيت اون بالاس
سرم و خم کردم
زیر پام عزت ريخت
خير ببينه اونکه
تو چاييت تربت ريخت
این شعر را در فضای هیئت و ابدارخانه و کفش جفت کنی و … گفتم و به عمد به مداحی دادم که بخواند تا در جامعه منتشر شود.
مگر جامعه چه قدر مداح می خواهد بس است دیگر
پرچمی ادامه داد: مگر قبل از انقلاب در همین جامعه مراکز فساد نبود؟ قبل از انقلاب فرد می رفت هیئت یک نفس به وی می خورد یک هفته بیمه می شد اما اکنون تأثیر هیئت نیم ساعت یک ساعت است قدیم هفته ای یک جلسه هیئت می رفتیم تا آخر هفته شارژ بودیم. البته من مخالف زیاد هیئت رفتن هستم. در پونک یک حسینه کوچک داریم که 50 تا 60 نوجوان در این هیئت هستند. در این هیئت من مداحی و شعر یاد نمی دهم. هدف ما این است که این نوجوانان یک عده افراد به درد بخور جامعه بشوند. دکتر، مهندس و … شوند اما در کنار اهل بیت فرد متعهدی شوند. مگر جامعه چه قدر مداح می خواهد بس است دیگر. این شور و شوقی که برای مداح شدن است همه اش به خاطر عشق امام حسین(ع) نیست.
وی با تأکید بر اینکه نباید در هیئت ها به دنبال جمعیت زیاد بود، گفت: تا نوجوانی به من میگوید میخواهم مداح شوم میگویم برو کفشهای هیئت را جفت کن و فرش هیئت را جارو بزن. خود ما هم این کارها را کردهایم و از اینجاها شروع کردهایم. من هر چه دارم از همان روزهایی است که به تنهایی هر هفته پارکینگ را میشستم فرش پهن میکردم، چای آماده میکردم زیارت عاشورا می خواندم تا 10 نفر دوستانم جمع شوند و با هم سینه بزنیم.
حرفهای نهفته در پاسخ یک نوجوان؛ نوکری یا نوچه گی؟
این مداح جوان کشورمان ادامه داد: یکی از نوجوانان هیئت پیش من آمد و گفت میخواهم مداح شوم از او سؤال کردم دوست داری مداح یک هیئت هفت هشت نفری باشی و با دوستانت برای امام حسین(ع) نوکری کنی یا دوست داری به جای فلان شخصی باشی که با فلان مداح معروف همه جا میرود؟ و آن بچه با صداقت به من گفت که دوست دارد به جای فلان فرد باشد و با فلان مداح معروف برود؛ در این جواب حرفهای زیادی نهفته است!
وی عنوان کرد: اکنون تب شهرت همه را گرفته ما در این مملکت بحران هویت داریم عدهای نوجوان و جوان میخواهند با فوتبالیست شدن بحران هویت خود را ارضا کنند و معروف شوند، عدهای با بازیگر شدن، یکی با خواننده شدن و یکی هم با مداح شدن. اکنون نوجوان و جوان ما میبیند مداحی که در مراسم او عزاداری میکند، ماشین چند صد میلیونی سوار میشود و این مسئله چند آفت دارد: اول اینکه جوانان را از امام حسین(ع) دور میکند و به سمت این شهرت سوق میدهد. از طرف دیگر جوان میگوید امام حسین من و این آقایی که میخواند مگر یک امام حسین نیست پس چرا من 10 سال است به هیئت می آیم همچنان موتور قراضه دارم اما این مداح ماشین آنچنانی داد؟ چطور میتوان به این مسئله پاسخ داد؟
کسی که پاکت میلیونی برای هیئتش گرفته نمیتواند مسئولان را نقد کند
این مداح کشورمان از به بن بست رسیدن هیئتها ابراز نگرانی کرد و گفت: با این اوجی که برخی هیئت ها دارند باید نگران به بن بست رسیدن آنها باشیم. البته باید آنسوی مطلب را هم گفت. اگر این هیئتها نباشند دشمنان بنیانهای انقلاب اسلامی را تخریب میکنند. اکنون روحیه اشرافیگری روحیه انقلابی را حتی در خواننده امام حسین(ع) از بین برده است. برخی مداحان برای این میتوانند منتقد قوی در برابر این آسیبها و معضلات باشند که 40 سال است مداحی میکنند اما یک خانه 60 متری در نازی آباد دارند. ولی فردی که از فلانی و فلان مسئول برای هیئتش پاکتهای میلیونی گرفته دیگر نمیتواند آن مسئول را نقد کند. وقتی ما خواستیم هیئت بگیریم بزرگان ما به ما گفتند از هیچ کس و هیچ جا پول نگیر این پول ها هیئت را نابود میکنند. اگر رانت بد است برای مداح امام حسین(ع) هم بد است و بد است که از رانت برای گرفتن وام استفاده کنند.
وی در پاسخ به این سؤال که مداح انقلابی باید چه ویژگیهایی داشته باشد؟ گفت: مداح انقلابی اول از همه باید خودسازی داشته باشد. خودسازی معنوی، معرفتی، اعتقادی، ولایی و مراقبههای مختلف در اشکال مختلف. نکته دوم اینکه مداح انقلابی کسی است که خودش را خرج امام حسین(ع) کند نه امام حسین را خرج خودش. خودش را خرج انقلاب کند نه انقلاب را خرج خودش. ما آمدهایم شعر بگوییم و مداحی کنیم تا معارف امام حسین(ع) را نشر دهیم، یا آمدهایم که شعر بگوییم و مداحی کنیم تا خودمان را مطرح کنیم؟ مداح انقلابی کسی است که اگر دید تصویر برداری به هیئتش ضربه میزند، دوربینها را جمع کند.
پرچمی ادامه داد: شاخصههای مداح انقلابی را حضرت آقا هر سال میگویند. اصلاً هم سخت نیست و مقام معظم رهبری در این خصوص اصلاً سخت نگرفتهاند البته بماند که عدهای در این خصوص جنجال کردند اما آقا سخت نگرفتند. اگر مداحی همین دستورالعمل ها را اجرا کند و در همین مسیر حرکت کند هم عاقبت به خیری دارد و هم تأثیرگذاری آنها بالا میرود. اما اکنون همه چیز دولتی شده است؛ باید به اهداف امام، همان اهدافی که در صحیفه ایشان آمده اما اکنون خیلی ها جرات نمیکنند دوباره آنها را مطرح کنند باز گردیم.
وی در توصیف کار انقلابی گفت: کار انقلابی یعنی شب عید بستهای از کمکها در حسینیه ماند و من خودم بردم که بسته را به دست نیازمند برسانم؛ اما نیازمند را در خانهای بیقوله مانند که درش رو به در حسینیه فرحزاد باز میشد پیدا کردم. حسینیه فرحزاد جای خوبی است که 60 روز محرم و صفر صبحانه، ناهار و شام میدهد؛ اما آیا به گرسنهها؟ نه. به سیرها. حسینیه در یک محل یعنی در آن محل کسی فقیر نباشد. حسینیه یعنی هیچ نوجوانی خلاف شرع نکند. اگر حسینیه این کارها را کرد موفق بوده اگر خیر. باید روز قیامت مسئولان حسینیه پاسخگو باشند.
این مداح جوان کشورمان تصریح کرد: اگر حسینیه خانه امام حسین و حضرت زهرا(س) است. همان حضرت زهرایی که طبق گفته آیه قرآن سه روز خودش و بچههایش گرسنه خوابیدند. پس باید عملکرد متفاوتی داشته باشد. اگر امام حسین(ع) خودشان درب این حسینیه را باز میکردند آیا زن بیسرپرستی روبه روی حسینیه فقیر میماند؟ دین باید نهادینه شود و اینطور نباشد که کسانی که ادعای دینشان نمیشود در کارهای خیر پیشتازتر از افرادی باشند که مدعی مداحی اهل بیت و دینداری هستند.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا مداح باید سیاسی باشد؟ گفت: بله به اندازه. ما باید سیاستی داشته باشیم که منتهی به سیاست اهل بیت باشد نه منتهی به تفسیر به رأیهای خودمان. ما دچار تفسیر به رأی اشتباه هستیم. حرکت کربلا سیاسی بوده، واقعه کوچه بنی هاشم سیاسی بوده، قیام امیرالمومنین(ع)، صلح امام حسن، ولایتعهدی امام رضا(ع) و … سیاسی بوده یا نه؟ ظهور حضرت حجت سیاسی هست یا نیست؟ اما اینها سیاستی بوده و هستند که مردم را به خدا می رسانند. اما ما اکنون دچار سیاستی هستیم که مردم را از خدا دور میکند. خواننده باید حواسش باشد که موضعی بگیرد که مردم از خدا دور نشوند. مردم در این جامعه به در خانه امام حسین میآیند و میروند وقتی خواننده سیاسی صحبت میکند بهتر است شاخص تعیین کند اما اسمی از کسی نبرد. سیاسی بودن خواننده هم شرایط دارد گاهی یک خواننده با نخواندن در کنار برخی افراد و در برخی مجالس میتواند کار سیاسی بکند.
آخرین صحبت های پرچمی در خصوص توفیق حضور در محضر مقام معظم رهبری بود و اینکه فرقی نمی کند چه کسی در این مجلس بخواند بلکه مهم این است که در جایی نفس بکشیم که رهبری در انجا حضور دارند و اینکه جوانانی که حجاب درستی ندارند و رفتارهای درست انجام نمیدهند امام حسین(ع) به آنها درست معرفی نشده است و ما در این خصوص فقر داریم.
و سؤال آخر؛ شعرهایت را به چه کسی نشان می دهی تا چکش کاریشان کند؟ پرچمی پاسخ داد: وقتی ببینم شعرم نمیگیرد خودم را چکش میزنم. بعد هم شعرهایم را به حاج منصور نشان میدهم چون خیلی از آقایانی که ادعای شعر دارند بیشتر میفهمد. بعد هم آقای لطیفیان و جواد حیدری. البته زیاد به دنبال این چیزها نیستم.